طعام، استحباب افطار با شیر، نخوردن از رأس ثرید (ترید آبگوشت؟) و پرهیز از جایگاههای شیطان در ظروف غذا یا خوراکیها، محتوای این سخنان هستند که به نظر میآید بیشتر آداب و سنن پسندیدهٔ رفتاریاند که به عنوان حدیث تبلیغ میشدهاند.
رویگردانی از اسناد و روایات برقی به غیاث، گویای آن است که باز هم طریق برقیها مطرود واقع شده است. در عمل هم مطالعهٔ کتاب کلینی نشان میدهد او هیچ خبری از غیاث بن ابراهیم را با نقل برقیها ذکر نکرده و روایات را بیش از همه از احمد بن محمد بن عیسی گذرانده است. جدول زیر آمار این مقایسهها را بازتاب میدهد. گفتنی است کلینی حتی در مواردی که از علی بن ابراهیم و پدرش یاد کرده، باز هم سند را به محمد بن یحیی عطار و احمد بن محمد بن عیسی متکی کرده و طریق دوم داده است.۱
صدوق نیز در تألیفات خود چنین عمل کرده و روایات غیاث بن ابراهیم را بیش از همه از علی بن ابراهیم و سپس احمد بن محمد بن عیسی گزارش کرده است؛ هر چند در دو خبر هم اخبار غیاث را با واسطهٔ پسران برقی و یا احمد بن ابوالقاسم ماجیلویه داماد برقی از او آورده است.۲

المحاسن و اخبار زیدی
برقی ۲۶ روایت از اخبار ابوالجارود را در المحاسن گزارش کرده که ۲۰ نقل آن به محمد بن سنان بازمیگردد. از این میان، نویسندگان قمی تنها ۱۱ روایت برقی را آوردهاند و ۱۵ خبر برقی در دیگر کتابهای حدیثی امامی بازتابی نداشته است. از ۱۱ خبر المحاسن نیز تنها در سه سند نام برقی دیده میشود۳ و حتی برای یکی از این سه