ابونضر محمد بن میمون زعفرانی (۱۸۳ق)؛ نجاشی وی را «عامی» وصف کرده است.۱ این وصف درست است؛ زیرا او از مشایخ و بزرگان اهل سنت است که احمد حنبل نزد او شاگردی کرده و احادیث بسیاری از او شنیده است.۲ از سوی دیگر احادیث احمد از ابونضر نشان میدهد که ابونضر از راویان امام صادق علیه السلام است. او معمولاً روایات این امام با واسطهٔ پدرش به جابر بن عبداللّٰه انصاری میرساند.۳ رجالشناسان اهل سنت دربارهٔ توثیق یا تضعیف ابونضر اختلاف دارند؛ برخی وی را منکر الحدیث، و بعضی ممدوح دانستهاند.۴
ابوجعفر خالد بن ابیکریمه؛ از راویان کوفی صادقین علیهما السلام است۵ که رجالیان شیعه در توثیق و تضعیفش سخنی نگفتهاند؛۶ اما اهل سنت وی را «ثقه» خواندهاند؛ هرچند او را قوی ندانستهاند.۷
عبید بن محمد بن قیس بجلی؛ راوی کتاب مشهور پدرش محمد بن قیس (۱۵۱ق)، قضایا امیرالمؤمنین، است۸ که منابع امامی بیشتر احادیث آن را نقل کردهاند.۹ اهل سنت محمد بن قیس دیگری را با نسبت «اسدی» میشناسند۱۰ که او نیز صاحب کتابی به نام قضایا امیرالمؤمنین است؛ بااینحال نجاشی محمد بن قیس
1.. همان، ص۳۵۵.
2.. ر.ک: احمد بن حنبل، المسند، ج۲، ص۳۳۱؛ همو، العلل، ج۲، ص۴۳۰.
3.. ر.ک: منابع پیشین و نیز ابنابیحاتم رازی، الجرح والتعدیل، ج۸، ص۸۰.
4.. ر.ک: عقیلی، الضعفاء الكبیر، ج۴، ص۱۳۷؛ ابنابیحاتم رازی، همان.
5.. ر.ک: طوسی، الرجال، صص۱۳۴، ۱۹۸.
6.. ر.ک: همان و نیز نجاشی، همان، ص۱۵۱.
7.. ر.ک: ابنابیحاتم رازی، همان، ج۸، ص۶۲؛ ابنعدی، الكامل فى ضعفاء الرجال، ج۶، ص۲۵۱.
8.. طوسی، الفهرست، ص۱۷۶؛ نجاشی، همان، ص۳۲۳.
9.. برای نمونه ر.ک: كلینی، الکافی، ج۶، ص۵۵۲ و ج۷، صص۲۳۶، ۴۲۸.
10.. رجالشناسان اهل سنت گاه وی را توثیق (ابنابیحاتم رازی، همان، ج۸، ص۶۲)، و گاه تضعیف (ابنعدی، همان، ج۶، ص۲۵۱) كردهاند.