از جمله شجری در امالی خمیسیه نزدیک به ۸۰ روایت از حصین گزارش می‌کند که ۹۰( آنها تفسیری است و می‌تواند بازتاب‌دهندهٔ تفسیر بزرگ حصین باشد که نجاشی آن را دیده است. از میان این روایات برخی اخبار نیز مربوط به اختلاف قرائات است که نجاشی در عنوان کتاب تفسیری حصین بدان اشاره کرده بود.۱
در الامالی الخمیسیه بیشتر نقلیات حصین در روایات تفسیری، یعنی حدود ۳۰ خبر، به زید بن علی می‌رسد و پس از آن اقوال تفسیری بیش از همه، یعنی حدود ۲۰ خبر، از ابن‌عباس است. در رده‌های بعدی اقوال تفسیری ابوحمزه ثمالی، ابوالجارود، اعمش، امام باقر علیه السلام، امام صادق علیه السلام و امام کاظم علیه السلام قرار دارند. در موارد بسیاری هم راویان مشهور زیدی همچون عمرو بن خالد ابوخالد واسطی و هارون بن سعد عجلی و نیز فرزندان و خاندان زید و دیگر امامان زیدی همچون نفس زکیه، یحیی برادر نفس زکیه و حسین بن زید بن علی برای حصین حدیث یا تفسیر گفته‌اند.۲
روایات حصین بن مخارق با سند زیدی ابن‌عقده از احمد بن حسن بن عثمان از پدرش به منابع اهل سنت نیز راه یافته است. باآنکه رجال‌شناسان اهل سنت نقل احادیث حصین را مجاز ندانسته‌اند، کتاب‌های تفسیری، فضایل‌نگاری و تاریخی از ذکر روایات وی با این اسناد خودداری نکرده‌اند.۳ ابن‌عقده هم که بنا به گواهی ابن‌غضائری حصین را به وضع متهم کرده، خود بیش از همه در سند روایات حصین قرار دارد و در اصل منتقل‌کنندهٔ کتاب تفسیری و روایات حصین از منابع سدهٔ سوم به منابع بعدی است. در حقیقت می‌توان گفت ابن‌عقده با نقل از احمد بن حسن بن عثمان طریق جدیدی برای روایات حصین آفریده و او را پرآوازه کرده است. شاید وی تنها نقل احادیث حصین را در تفسیر جایز می‌دانسته و چون صاحب تفسیر بزرگی بوده از آنها بهره گرفته که این رواج به دیگر روایات حصین هم سرایت کرده است.
