نویسنده در بخش مربوط به زیدیه از راویان و رهبران برجستهٔ زیدی به‌تفصیل یاد می‌کند و چون تحلیل‌هایش مستند بر منابع حدیثی و تاریخی است، یافته‌هایش بی‌ارتباط با موضوع این پژوهش نیست.
«ابن‌عقده و مقام او در حدیث»، عبدالمهدی جلالی، علوم حدیث، ش۲.
موضوع این مقاله معرفی یکی از شخصیت‌های اصلی زیدیه است که از محدثان کوفه بوده است. نویسنده پس از معرفی خاندان، اساتید، شاگردان و آثار ابن‌عقده چندین احتمال را دربارهٔ مذهب او، از جمله امامی بودن وی، طرح می‌کند. اما نویسنده بیشتر به گزارش دیدگاه‌های مطرح در منابع تاریخی کهن دربارهٔ ابن‌عقده می‌پردازد، تا داوری میان این دیدگاه‌ها و رد و قبول آنها.
«زیدیه و منابع مکتوب امامیه»، حسن انصاری قمی، علوم حدیث، ش۲۰.
موضوع این مقاله تبادلات علمی و فرهنگی میان زیدیه و امامیه است که خصوصاً با تکیه بر منابع زیدی و امامی قرن پنجم به بعد سامان یافته است؛ اما تبادلات مجامع زیدی و امامی در سده‌های نخستین چندان کانون توجه قرار نگرفته است. شاید دلیل این امر در دسترس نبودن منابع این دوره به صورت مستقل باشد.
تراث الزیدیة، سیدعلی موسوی‌نژاد.
از این کتاب مقاله‌هایی هم استخراج و چاپ شده است: «کتاب‌های حدیثی منتشرشده از زیدیه»، علوم حدیث، ش۲۵ و ۲۹. در این پژوهش‌ها کتاب‌های چاپ‌شده و منابع اصلی زیدیه معرفی شده‌اند. این پژوهش‌ها چون مستقیماً برگرفته از کتابخانه‌های زیدیهٔ یمن است، اثری بی‌نظیر در کتاب‌شناسی منابع زیدیه به شمار می‌رود.
«تفسیر ابوالجارود زیاد بن منذر: مقدمه‌ای در شناخت عقاید زیدیه»، ماهر جرار، ترجمهٔ محمدکاظم رحمتی، آینهٔ پژوهش، ش۹۵.
ماهر جرار با محور قرار دادن روایات تفسیری ابوالجارود که بیش از همه در تفسیر قمی بازتاب یافته است، اعتقادات و باورهای زیدیان نخستین به‌ویژه جارودیه را برمی‌رسد. وی ضمن تحلیل‌های سندی و متنی روایات ابوالجارود، تاریخ صدور
