در جمع‌بندی باید گفت بین دو طریق نجاشی و صدوق، تنها طریق نجاشی در برخی احادیث مؤلفان یاد شده است. گفتنی است طریق و روایات عباد بن یعقوب و حسین بن علوان، زیدی به نظر می‌رسند و در هر دو به جای نام «عمرو بن ابی‌المقدام» از «عمرو بن ثابت» استفاده می‌شود؛ درعوض حسن بن محبوب بیشتر از نام «عمرو بن ابی‌المقدام» یاد کرده است. شاید نام اول نزد زیدیه و نام دوم نزد امامیه شهرت داشته است.
۹. عمرو بن جمیع
سند و طریق نجاشی به عمرو بن جمیع کاملاً زیدی است و در منابع روایی امامی و غیرامامی در هیچ موردی به این ترتیب، چه برای اِسناد به روایات منتهی به عمرو بن جمیع یا فرد دیگر، استفاده نشده است. به نظر می‌رسد ابن‌عقده این کتاب را با سندی از افراد هم‌مسلکش به دست نجاشی رسانده است. «سهل بن عامر» از زیدیه‌ای است که در قیام برادر نفس زکیه (یحیی بن عبداللّٰه بن حسن) همراه با او جنگیده است.۱ «حسن بن علی بن عفان عامری» (۲۷۰ق) از محدثان اهل سنت و استاد ابن‌عقده است.۲ ابن‌عقده (۳۳۳ق) از زیدیان جارودی است.۳ منظور از محمد بن جعفر، نعمانی صاحب الغیبه است۴ که به نظر می‌رسد با مذاهب دیگر از جمله زیدیه و معتزله روابط خوبی داشته است؛ چنان‌که دخترش فاطمه مادر وزیر مغربی (۴۱۸ق) است.۵
1.. ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۳۲۲.
2.. ابن‌ابی‌حاتم رازی، الجرح والتعدیل، ج۳، ص۲۲؛ هرچند مؤلفان زیدی ابن‌عفان را از باورمندان زیدیه معرفی كرده‌اند؛ ر.ک: وجیه، اعلام المؤلفین الزیدیه، ص۳۲۷.
3.. نجاشی، همان، ص۹۴.
4.. ر.ک: نجاشی، همان، صص۲۳۹، ۲۴۵، ۲۴۹.
5.. ر.ک: همان، صص۶۹، ۳۸۳.
