می‌کند که جز یکی همگی دربارهٔ امام علی علیه السلام و اعتراف به ولایت اوست.۱ صدوق هم در من لا یحضر تنها با سندی مرسل و مضمر روایتی دربارهٔ حضرت علی علیه السلام نقل می‌کند.۲
دیگر منابع حدیثی امامیه معمولاً امالی‌ها۳ یا کتب فضایل هستند که روایات صباح را گزارش کرده‌اند. اسناد این روایات نیز همگی زیدی هستند و هیچ یک به طرق نجاشی یا طوسی اشاره ندارند. صباح بن یحیی بیش از دیگران از حارث بن حصیره (ح ۱۵۰ق) نقل دارد. رجال‌شناسان دربارهٔ حارث گفته‌اند: «خشبی۴ منسوب به خشب زید بن علی علیه السلام است. او از شیعیان کوفی بوده که به رجعت باور داشته است».۵ معمولاً در مواردی که صباح از حارث روایت می‌کند، راوی او عبداللّٰه بن حماد است و در این صورت سند نیز به واسطهٔ اصبغ بن نباته به علی علیه السلام می‌رسد. احتمالاً صباح بدین روش راوی روایاتی از اصبغ بن نباته بوده است.
روایات صبّاح بیشتر دربارهٔ امام حسین علیه السلام، پیش‌بینی قیام‌های زیدیه۶ و بیش از آن فضایل علی علیه السلام و سخنان این امام است. برای مثال در یکی از این روایات در تفسیر آیهٔ (عَلَى بَینَهٔ مِنْ رَبِّهِ وَیتْلُوهُ شَاهِدٌ مِنْهُ)۷ «بینه» به پیامبر صلی الله علیه و اله و «شاهد» به علی علیه السلام تفسیر شده است.۸ برخی از این روایات نیز ساختگی و قصه‌سرایی به نظر می‌رسند؛ مثل خبری که می‌گوید دلیل حبس یونس پیامبر در شکم ماهی، نپذیرفتن ولایت علی علیه السلام بوده است.۹ در خبری دیگر حضور شیطان و لشکریانش در روز غدیر به تصویر کشیده می‌شود که در انکار وصایت امیرالمؤمنین نقش پررنگی داشتند و
1.. كلینی، الکافی، ج۱، صص۳۹۸، ۴۲۹ و ج۳، ص۴۲ و ج۶، ص۱۹۶ و ج۸، ص۳۴۴.
2.. صدوق، كتاب من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۳۷.
3.. ر.ک: صدوق، الامالی، ص۲۰۰؛ مفید، الامالی، صص۱۳۱، ۳۳۹؛ طوسی، الامالی، صص۸۵، ۲۵۶، ۳۳۱، ۳۳۵، ۴۰۶، ۴۸۶.
4.. دربارهٔ معنا و دلالت واژهٔ «خشبی» ر.ک: ص۵۷.
5.. ابن‌عدی، الكامل فى ضعفاء الرجال، ج۲، ص۱۸۸.
6.. برای نمونه ر.ک: طبری، دلائل الامامه، ص۴۴۵؛ شجری، الامالی الاثنینیه، ص۵۹۷.
7.. هود:۱۷.
8.. ر.ک: طبری، جامع البیان عن تأویل آى القرآن، ج۱۲، ص۲۲؛ مفید، الامالی، ص۱۴۵.
9.. صفار، بصائر الدرجات، ص۹۵.
