در هیچ یک از کتب اربعهٔ شیعه حدیثی از عامر بن کثیر نقل نشده است؛ شاید به این دلیل که او روایات فقهی نداشته یا کتابش به دست این مؤلفان نرسیده است. از مؤلفان شیعی قرن دوم تنها برقی یک یک روایت از عامر که با واسطهٔ محمد بن سوقه به امام باقر علیه السلام می‌رسد، آورده است.۱ محمد بن سوقه پارچه‌فروش ثروتمندی از اهالی کوفه بوده که شیعه و اهل سنت او را ثقه می‌دانند.۲ عیاشی (۳۲۰ق) دو روایت از عامر آورده که تفسیر دو آیه ضد خلفاست.۳ ابن‌قولویه (۳۶۷ق) نیز روایاتی از عامر دربارهٔ فضل زیارت امام حسین علیه السلام و برتری شهر کوفه نقل می‌کند.۴ همهٔ این روایات را عامر بن کثیر با واسطه از امام باقر علیه السلام نقل می‌کند. صدوق (۳۸۱ق) از وی روایاتی در فضیلت ماه رجب و نیز دربارهٔ برتری و جانشینی علی علیه السلام در امالی گزارش کرده است.۵ مفید از عامر خبری دربارهٔ وقایع پس از خروج قائم،۶ و طوسی خبری موقوف بر ابوالجارود دربارهٔ عطرآگین بودن مزار امام حسین علیه السلام نقل کرده‌اند.۷
در بیشتر این منقولات ابوالجارود واسطهٔ عامر بن کثیر و امام باقر علیه السلام است و راوی عامر نیز ابوجعفر محمد بن علی بن مُعیهٔ حسنی است که قطعاً از زیدیان است؛ زیرا تنها در اسناد روایات زیدیه حضور دارد۸ و به احتمال قوی جارودی است؛ زیرا در جایی دربارهٔ ازدواج یک زن علوی با مردی از عامه می‌پرسد.۹ جارودیه برخلاف بتریه معمولاً از اهل سنت کناره می‌گرفتند. عامر بن کثیر باآنکه در عصر امام صادق علیه السلام
1.. برقی، المحاسن، ج۲، ص۵۳۰.
2.. نجاشی وی و برادرانش را توثیق می‌كند (الرجال، ص۱۳۵). وی در اصل ابریشم‌فروش بود و از شدت ورع و پرهیزكاری بیشتر ثروتش را انفاق كرد (ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ص۳۴۰؛ ابن‌ابی‌حاتم رازی، الجرح والتعدیل، ج۷، ص۲۸۱). ظاهراً محمد بن سوقه را بیشتر باید دوستدار اهل‌بیت محسوب کرد نه از پیروان خاص امامیه. او به سبب زهد و جودش نزد همهٔ فرق و گروه‌ها محبوب بوده و ازاین‌رو در مجالس صادقین علیهما السلامهم آمدوشد داشته است.
3.. عیاشی، همان، ج۱، ص۲۷۵ و ج۲، ص۲۶۷.
4.. ابن‌قولویه، كامل الزیارات، صص۳۱۴، ۴۸۹، ۴۹۰.
5.. صدوق، الامالی، صص۵۴، ۶۵.
6.. مفید، الاختصاص، ص۲۰۸.
7.. طوسی، الامالی، ص۳۱۷.
8.. برای نمونه ر.ک: ابوعبداللّه علوی، فضل زیارة الحسین علیه السلام، صص۴۵، ۵۰، ۵۵.
9.. همو، الجامع الكافی فی فقه الزیدیه، ج۲، ص۳۹۵.
