صلاح بن عمر ، كامل بن حبيب و گروهى ديگر ، به وى اجازه روايت دادند . ۱
۱۱ . اسماء ، دختر عبد اللّه بن محمّد (م ۸۶۷ ق) . در سال ۷۸۹ ق ، بيست و شش نفر ، به وى اجازه روايت دادند . ۲
۱۲ . اسماء ، دختر اسماعيل بن على بن حسين قلقشندى (۷۷۹ ـ ۸۶۵ ق) . گروهى از قبيل غياث عاقولى و صدر مناوى ، به وى اجازه روايت دادند . ۳
۱۳ . الف ، دختر عبد اللّه بن على بن محمّد (۸۰۲ ـ ۸۷۹ ق) . گروهى به وى اجازه روايت دادند . ۴
۱۴ . اَمَةُ الخالق ، دختر زين عبد اللطيف بن صدقه (م ۸۱۲ ق) . عايشه دختر عبد الهادى ، به وى اجازه روايت داد و او نيز به سخاوى ، اجازه حديث داده است . ۵
۱۵ . امة الخالق ، دختر محمّد بن يوسف خزرجى (م ۸۵۰ ق) . گروهى به وى ، اجازه روايت داده و او نيز به سخاوى ، اجازه حديث داد . ۶
۱۶ . امة اللطيف ، دختر محمّد بن محمّد بن احمد مقدسى (م ۸۴۰ ق) . ابوالهول ، محب صامت ، ناصر الدين داوود و كمال بن نحاس و گروهى ديگر ، به وى اجازه روايت دادند . ۷
۱۷ . امة اللّه ، دختر علاء على بن شهاب احمد كردى ؛ سخاوى ، گويد :
او را در حدود سال ۸۶۰ ق ، در بعلبك ديدم و به من اجازه روايت داد . ۸
۱۸ . امة الواحد ، دختر علاء على بن عمر بن على العطار . موفق آبى ، وى را در سال ۸۱۵ ق ، ملاقات كرد و به وى اجازه روايت داد . ۹
