الرعد بحمده والملائكة من خيفته ؛ رعد و فرشتگان ، از خوف خداوند به حمد و تسبيح خداوند مشغول اند (ص ۴۲۷ و ۴۲۸) .
(۶۱) ۶۱ . امّ السعد فاطمه ، دختر ابونصر خلف بن طاهر بن محمّد شحامى .
او زنى صالح بود و از جدش ابوعبد الرحمن شحامى ، ابوعمرو محمى ، ابوبكر شيرازى ، و ابوالفضل صرام ، سماع حديث كرد . من هم جزئى را از او سماع كردم (ص ۴۲۸) .
(۶۲) ۶۲ . امّ البنين فاطمه ، دختر عبد اللّه بن احمد بن قاسم بن عقيل جوزدانى (م ۵۲۴ ق) .
وى ، از اهالى اصفهان و زنى صالح ، خيّر و مسن بود . در زمان خود ، المعجم الكبير و المعجم الصغير طبرانى را به تنهايى از ابن ريذه ، از طبرانى و كتاب الفتن نعيم بن حماد مروزى را از ابن ريذه ، از طبرانى ، از ابوزيد عبد الرحمن بن حاتم مرادى ، از نعيم بن حمّاد روايت كرد .
اجازه تمامى مسموعاتش را با خط خود برايم نوشت . ولادتش حدود سال ۴۳۰ ق ، بود و در روز چهارشنبه بيست و چهارم رجب ۵۲۴ق ، در اصفهان درگذشت (ص ۴۲۹) .
(۶۳) ۶۳ . امّ عبد اللّه فاطمه ، دختر ابوالحسن بن عبد اللّه بن محمّد نيشابورى (م ۵۳۸ق) .
وى ، ساكن اصفهان ، زنى صالح ، پاك دامن ، دانشمند ، اهل خير ، صوفى و از خاندان علما بود . از قاضى ابومحمّد عبد اللّه بن محمّد بن على تميمى ، سماع كرد . در راه حج پيش از سال ۴۶۰ق ، به دنيا آمد و در ماه رمضان ۵۳۸ق ، در اصفهان درگذشت (ص ۴۲۹ و ۴۳۰) .
(۶۴) ۶۴ . امّ الخير فاطمه ، دختر ابوالحسن على بن مظفر بن حسن بن زعبل بن عجلان بغدادى (۴۳۵ ـ ۵۳۳ق) .