او از اهالى اصفهان و از خاندان حديث و از تبار بزرگان و مشاهير است . از جدّش ابوالفضل مطهر بن عبد الواحد بزانى ، سماع كرد . من هم از وى ، جزئى از حديث ابوحفص فلاس را شنيدم (ص ۴۱۲ و ۴۱۳) .
(۳۲) ۳۲ . ست ناز ، دختر مفضل بن ابوالفوارس شرابى .
وى ، از اهالى اصفهان است و حديث را از شجاع بن على مصقلى ، سماع كرد . من هم احاديثى از او سماع كردم (ص ۴۱۳) .
(۳۳) ۳۳ . ست الناس ، دختر سيّد على بن عياد بن على بن حمزة بن طباطبا علوى .
وى ، از اهالى اصفهان و حديث را از ابراهيم طيان ، سماع كرد . من هم در سال ۵۳۱ق ، دو ورقه از او سماع كردم (ص ۴۱۴) .
(۳۴) ۳۴ . امّ العزّ سِتِّكا ، دختر محمّد بن فضل ديلمى اصفهانى .
وى ، از عمر بن احمد بن عمر سمسار سماع كرد . من هم احاديث كمى از او شنيدم (ص ۴۱۴) .
(۳۵) ۳۵ . امّ انس ستيك يا ستى ، دختر ابوالحسن عبد الغافر بن اسماعيل بن عبد الغافر فارسى (ولادت ۴۷۹ق) .
وى ، از اهالى نيشابور ، زنى صالح و پاك دامن بود . او همسر شيخ ما ، عبد الخالق پسر شيخ ما ابوالقاسم شحامى بوده ، حديث را از جدّش اسماعيل بن عبد الغافر فارسى ، ابوبكر شيرازى ، ابوسعيد محمّد بن عثمان بن محمّد بن حسان فواس بستى و ديگران ، سماع كرد . در نيشابور از او حديث نوشتم . در سال ۴۷۹ق ، در نيشابور به دنيا آمد (ص ۴۱۵) .
(۳۶) ۳۶ . امّ الكرام شريفه ، دختر ابوعبد اللّه محمّد بن فضل صاعدى فراوى (۴۷۰ ـ ۵۳۶ ق) .
وى ، از اهالى نيشابور ، زنى صالح و از فرزندان علما بود .
از ابوسعد عبد الرحمن بن منصور بن رامش ، ابوبكر احمد بن على شيرازى ، جد

ذكوانى و ابوعبد اللّه قاسم بن فضل و ابوحفص عمر بن احمد سمسار ، سماع حديث كرد . من هم از او رواياتى نوشتم (ص ۴۱۰) .
(۲۷) ۲۷ . امّ خلف سعيده ، دختر ابوالقاسم زاهر بن طاهر شحامى(۴۶۷ يا ۴۶۸ ـ ۵۴۷ ق) .
او فرزند بزرگ تر استاد ما ، ابوالقاسم و از اهالى نيشابور و زنى پاك دامن ، باوقار ، صالح و دانشمند بود . وى ، بسيار عمر كرد تا آن كه برخى قطعه هاى حديث را به تنهايى روايت كرد . از جدش ابوعبد الرحمن طاهر ، ابوسعد عبد الرحمن بن منصور بن رامش ، ابوعمرو عثمان المحمى ، ابوبكر شيرازى و ديگران ، سماع كرد . در نيشابور از وى اجزائى را نوشتم . در سحر رمضان ۵۴۷ق ، درگذشت (ص ۴۱۱) .
(۲۸) ۲۸ . ست آزرميه ، دختر احمد بن محمّد بن حداد .
وى ، از اهالى اصفهان است و حديث را از ابراهيم بن محمّد بن ابراهيم طيان ، سماع كرد . من هم تعدادى اندك از وى حديث نوشتم (ص ۴۱۱) .
(۲۹) ۲۹ . امة الرحمن ساره ، دختر ابونصر عبد الرحيم بن عبد الكريم بن هوازن قشيرى .
وى ، از اهالى نيشابور و زنى صالح بود . حديث را از موسى بن عمران ، ابوالقاسم عبد الرحمن واحدى و ديگران ، سماع كرد . من هم از او سماع كردم (ص ۴۱۲) .
(۳۰) ۳۰ . امّ الضياء ست الجليل ، دختر ابومحمّد بن حسن بن حسين بن احمد بن يحيى بن وثاب وثابى ، معروف به وركانى .
وى ، از اهالى اصفهان و همسر شيخ ما ، اسماعيل بن محمّد و زنى صالح ، باوقار ، اهل خير و از خانواده دانش بود . در مجلس درس ابوبكر بن ماجه ، حاضر شد و نزد او جزء لوين را قرائت كرد . من هم همان جزء را از وى سماع كردم (ص ۴۱۲) .
(۳۱) ۳۱ . امّ النجم يا امّ الفخر ، ست العراق ، دختر ابومضر عبد الواحد بن مطهر بن عبد الواحد بن محمّد بن عبد اللّه بن فضل بن ربيع بن محمّد بن بشر بن شقيق عنبرى بزانى .