۷۷۵ ق ، از سوى گروهى اجازه روايت دريافت نمود . ۱
۲۰۷ . امّ حسين ، دختر محب محمّد بن شهاب احمد (م ۸۱۵ ق) . عفيف نشاورى ، كمال بن حبيب و ديگران ، در سال ۷۷۱ ق ، به وى اجازه روايت داده اند . ۲
۲۰۸ . امّ حسين ، دختر قاضى ابى الفضل محمّد بن احمد (۷۴۴ ـ ۸۳۲ ق) . ابن اميله ، صلاح بن ابى عمرو بن هبل و ديگران ، به او اجازه روايت داده اند . ۳
۲۰۹ . امّ حسين ، دختر عز محمّد بن احمد بن ابى الفضل محمّد (۸۱۲ ـ ۸۳۶ ق) . گروهى به او اجازه روايت داده اند . ۴
۲۱۰ . امّ حسين ، دختر ابى الخير محمّد بن عبد اللّه بن احمد (۸۴۲ ـ ۸۶۵ ق) . وى را گروهى مانند ابى جعفر بن ضيا و ابى الفتح مراغى ، اجازه روايت داده اند . ۵
۲۱۱ . امّ حسين ، دختر ابى اليمن محمّد بن محمّد طويل . جماعتى در سال ۸۳۶ ق ، به او اجازه روايت داده اند . ۶
۲۱۲ . امّ حسين ، دختر ابى اليمن محمّد بن محمّد بن على (۸۳۶ ـ ۸۹۴ ق) . گروهى به وى اجازه روايت داده اند . ۷
۲۱۳ . امّ خير ، دختر قاضى فاضل شهاب احمد بن عيسى (م ۸۱۰ ق) . گروهى از مشايخ اجازه خواهر و برادرش ، از جمله ابن سلامه ، به وى اجازه روايت داده اند . ۸
۲۱۴ . امّ خير ، دختر احمد بن محمّد بن محمّد مطرية (م ۸۶۱ ق) . ابن صديق ، عراقى ، هيثمى ، زين مراغى و گروهى ديگر ، در سال ۸۰۵ ق ، به وى اجازه روايت داده اند و سخاوى نيز از سوى او ، به دريافت اجازه روايت نايل آمده است . ۹