۱۳۵ . فاطمه ، دختر شهاب ابى محمود بن احمد بن محمّد (م ۷۶۰ ق) . ابن خباز ، به او اجازه روايت داده است . ۱
۱۳۶ . فاطمه (حليمه) ، دختر احمد بن محمّد بن اسماعيل بن ابراهيم (م ۸۳۷ ق) . ابن صديق و گروهى ديگر ، به وى اجازه روايت داده اند . ۲
۱۳۷ . فاطمه ، دختر احمد بن ابى الخير . او در سال ۸۱۴ ق ، از گروهى اجازه روايت دريافت نمود . ۳
۱۳۸ . فاطمه ، دختر احمد بن محمّد بن على (ت ۷۳۲ ق) . مزى ، به او اجازه روايت داده است و او نيز به ابن حجر ، اجازه روايت داده است . ۴
۱۳۹ . فاطمه ، دختر ابى بكر بن عمر بن عرفات (۷۹۰ ـ ۸۶۷ ق) . تمامى كسانى كه به خواهر او (عايشه) ، اجازه روايت داده اند ، به وى نيز اجازه داده اند . ۵
۱۴۰ . فاطمه ، دختر عبد الرحمن بن ابى بكر (م ۸۶۲ ق) . گروهى از مشايخ ، در سال ۸۳۶ ق ، به وى اجازه روايت داده اند . ۶
۱۴۱ . فاطمه ، دختر عبد الكريم بن على بن عبد الكريم . در سال ۸۰۶ ق ، جماعتى چون عايشه دختر ابن عبد الهادى ، زين مراغى و عبد القادر ارموى ، به او اجازه روايت داده اند . ۷
۱۴۲ . فاطمه ، دختر عبد الواحد بن زين محمّد بن احمد (م ۸۸۱ ق) . گروهى در سال ۸۳۶ ق ، به وى اجازه روايت داده اند . ۸
۱۴۳ . فاطمه ، دختر عبد الوهاب بن عفيف (۷۸۶ ـ ۸۲۷ ق) . ابن صلاح علايى ، ابن ذهبى ، ابن ابى المجد و ديگران ، به وى اجازه روايت داده اند . ۹