۵۳.امام على عليهالسلام ـ هنگامى كه عمر، حجر الأسود را بوسيد و آن گاه گفت: من مىدانم كه توسنگى بيش نيستى و سود و زيانى ندارى، امّا چون ديدم پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله تو را مىبوسد، تو را بوسيدم ! [امام به او فرمود] ـ: چنين مگو، زيرا پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله هيچ كارى نكرد و هيچ سنّتى بنا ننهاد، مگر به فرمان خداوند كه بر حكمتى دلالت مىكند و معنايى دارد.
۵۴.امام باقر عليهالسلام: خداوند ـ تبارك و تعالى ـ هيچ چيزى را كه امّت تا روز قيامت به آن نياز دارند، وا ننهاده، مگر آن كه [حكمش را] در كتابش نازل كرده و براى پيامبرش صلىاللهعليهوآله بيان داشته است.
۵۵.امام باقر عليهالسلام: خداوند، محمّد صلىاللهعليهوآله را از سه چيز مبرّا كرد: اين كه به خدا، سخن دروغ ببندد، يا از روى هواى نفْس خود سخن بگويد، يا تكلّف ورزد.۱
۵۶.الكافىـ به نقل از ابو الجارود ـ: امام باقر عليهالسلام فرمود: «هنگامى كه در باره چيزى با شما سخن گفتم، دليل آن را از كتاب خدا از من بخواهيد». پس امام عليهالسلام در يكى از سخنانش فرمود: «خداوند متعال، از قيل و قال و تباه كردن مال و فراوانىِ سؤال، نهى فرمود».
گفته شد: اى فرزند پيامبر خدا ! اين در كجاى كتاب خداست ؟
فرمود: «خداوند عز و جل مىگويد: «در بسيارى از نجواى ايشان، خيرى نيست، [مگر آن كه به صدقه دادن يا نيكى، يا اصلاح ميان مردم فرمان دهد]» و مىفرمايد: «اموالى را كه خدا، مايه قوام شما قرار داده، به دست نابخردان مسپاريد». همچنين مىفرمايد: «از چيزهايى مپرسيد كه اگر آشكار شود، ناراحتتان مىكند«.
