۳۸۴.الكافىـ به نقل از داوود بن فَرقَد ـ: به امام صادق عليهالسلام گفتم: من سخن را از شما مىشنوم، سپس مىخواهم آن را همان گونه كه شنيدهام، روايت كنم، امّا [به ذهنم] نمىآيد. فرمود: «آيا تعمّدى در اين كار دارى ؟». گفتم: خير. فرمود: «آيا دنبال معانى هستى ؟». گفتم: آرى. فرمود: «پس، ايرادى ندارد».
ر. ك: ص ۲۳۷ (آسيبهاى صدور و نقل حديث / آسيبهاى مرحله نقل حديث / نقل معنا).
۵ / ۸
مجاز بودنِ نقل روايت يك امام از امامى ديگر
۳۸۵.امام صادق عليهالسلام: گناهى بر شما نيست كه آنچه را از من مىشنويد، از پدرم نقل كنيد و گناهى بر شما نيست كه آنچه را از پدرم مىشنويد، از من نقل كنيد. در اين باره، بر شما گناهى نيست.
۳۸۶.الكافىـ به نقل از ابو بصير ـ: به امام صادق عليهالسلام گفتم: حديثى را كه از شما مىشنوم، آيا از [قول]پدرتان روايتش كنم يا [حديثى را كه] از پدرتان مىشنوم، آيا از شما روايتش كنم ؟ فرمود: «فرقى نمىكند ؛ جز اينكه خوشتر دارم آن را از پدرم روايت كنى».
همچنين امام صادق عليهالسلام به جميل فرمود: «آنچه از من شنيدى، از پدرم روايتش كن».
۳۸۷.بحار الأنوارـ به نقل از حفص بن بخترى، با سندش ـ: به امام صادق عليهالسلام گفتم: حديثى را از شما مىشنويم و [بعدها]نمىدانم كه از شما يا از پدرت شنيدهام. امام عليهالسلام فرمود: «آنچه را از من شنيدهاى، از [قول] پدرم روايت كن و آنچه را از من شنيدهاى، از [قول] پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله روايت كن».
