۱۷۳.امام صادق عليهالسلام: حديث من، حديث پدرم و حديث پدرم، حديث جدّم و حديث جدّم، حديث [امام] حسين و حديث [امام] حسين، حديث [امام] حسن و حديث [امام] حسن، حديث اميرمؤمنان عليهمالسلام و حديث امير مؤمنان، حديث پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله و حديث پيامبر خدا، سخن خداى عز و جل است.
۱۷۴.امام صادق عليهالسلام: خداوند، ولايت ما و دوستى ما را واجب ساخته است. به خدا سوگند، ما از روى هوسِ خود، سخن نمىگوييم و بر طبق آراى خود، عمل نمىكنيم و نمىگوييم جز آنچه را كه خداوند عز و جل فرموده است.
۱۷۵.الكافىـ به نقل از قُتيبه اعشى ـ: مردى از امام صادق عليهالسلام مسئلهاى پرسيد و امام عليهالسلام به او پاسخش را داد. مرد گفت: به نظر شما، اگر چنين و چنان باشد، آن گاه چه مىتوان گفت ؟ امام عليهالسلام به او فرمود: «خاموش ! هر پاسخى كه به تو دادم، از آنِ پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله است. ما با [نظر كردن و اجتهاد ورزيدن] سر و كارى نداريم» [بلكه علم ما الهامگونه است].
۱۷۶.رجال الكشىـ به نقل از حسين بن مختار ـ: عَبّاد بن كثير بصرى در حالى كه لباسهاى شهرت زمختى پوشيده بود نزد امام صادق عليهالسلام رفت. امام عليهالسلام فرمود: «اى عبّاد ! اين چه لباسهايى است ؟!». گفت: اى ابا عبد اللّه ! اين را براى من عيب مىدانى ؟ فرمود: «آرى.
پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله فرمود: "هركه در دنيا لباس شهرت بپوشد، خداوند در روز قيامت، جامه خوارى بر او بپوشانَد"».
عَبّاد گفت: چه كسى اين [حديث] را به شما گفت ؟ فرمود: «اى عبّاد ! مرا متهّم مىكنى ؟ ! پدرانم عليهمالسلام از پيامبر خدا صلىاللهعليهوآله برايم نقل كردهاند».
