237
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

۷۰۲.الكافىـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ: به امام صادق عليه‏السلام گفتم: چرا عدّه‏اى كه گمان دروغ گفتن هم به آنها نمى‏رود، از فلان و بهمان كس، حديثى از پيامبر خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله روايت مى‏كنند، ولى از شما، خلاف آن روايت به ما مى‏رسد ؟ فرمود: «حديث نسخ مى‏شود همان گونه كه قرآن، نسخ مى‏شود».

ج ـ تقيّه

۷۰۳.الكافىـ به نقل از زُرارة بن اَعيَن ـ: از امام باقر عليه‏السلام سؤالى كردم و پاسخم را داد. سپس مردى آمد و همان سؤال را پرسيد و ايشان، پاسخ ديگرى به او داد. بعد مرد ديگرى آمد و امام عليه‏السلام، پاسخى خلاف پاسخ ما دو تن به او داد. چون آن دو نفر بيرون رفتند، گفتم: اى پسر پيامبر خدا ! دو نفر عراقى از شيعيان شما آمدند و سؤالى كردند و شما به هر يك از آنها، پاسخى متفاوت از ديگرى دادى ؟ فرمود: «اى زُراره ! اين شيوه براى ما بهتر است و باعث بقاى بيشترِ ما و شما مى‏شود. اگر در موضوعى همداستان باشيد، مردم (غير شيعه)، سراغ شما مى‏آيند و اين، زندگى ما و شما را كوتاه‏تر مى‏كند».
زُراره گفت: سپس به امام صادق عليه‏السلام گفتم: شيعيان شما، چنان‏اند كه اگر ايشان را بر روى سرنيزه يا آتش گذاريد، مى‏پذيرند. با اين حال، از محضر شما با پاسخ‏هاى متفاوت، بيرون مى‏روند ؟ ايشان هم پاسخى همانند پاسخ پدر بزرگوارش به من داد.


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
236

۷۰۲.الكافي عن محمّد بن مسلم عن الإمام الصادق عليه‏السلام، قال: قُلتُ لَهُ: ما بالُ أقوامٍ يَروونَ عَن فُلانٍ وفُلانٍ عَن رَسولِ اللّه‏ِ صلى‏الله‏عليه‏و‏آله لا يُتَّهَمونَ بِالكَذِبِ، فَيَجيءُ مِنكُم خِلافُهُ ؟ قالَ: إنَّ الحَديثَ يُنسَخُ كَما يُنسَخُ القُرآنُ.۱

۳ ـ التَّقِيَّةُ

۷۰۳.الكافي عن زرارة بن أعين عن الإمام الباقر عليه‏السلام، قال: سَأَلتُهُ عَن مَسأَلَةٍ فَأَجابَني، ثُمَّ جاءَهُ رَجُلٌ فَسَأَلَهُ عَنها فَأَجابَهُ بِخِلافِ ما أجابَني، ثُمَّ جاءَ رَجُلٌ آخَرُ فَأَجابَهُ بِخِلافِ ما أجابَني وأَجابَ صاحِبي، فَلَمّا خَرَجَ الرَّجُلانِ قُلتُ: يَابنَ رَسولِ اللّه‏ِ، رَجُلانِ مِن أهلِ العِراقِ مِن شيعَتِكُم قَدِما يَسأَلانِ، فَأَجَبتَ كُلَّ واحِدٍ مِنهُما بِغَيرِ ما أجَبتَ بِهِ صاحِبَهُ ؟
فَقالَ: يا زُرارَةُ ! إنَّ هذا خَيرٌ لَنا وأَبقى لَنا ولَكُم، ولَوِ اجتَمَعتُم عَلى أمرٍ واحِدٍ لَقَصَدَكُمُ۲ النّاسُ، ولَكانَ أقَلَّ لِبَقائِنا وبَقائِكُم.
قالَ: ثُمَّ قُلتُ لِأَبي عَبدِ اللّه‏ِ عليه‏السلام: شيعَتُكُم لَو حَمَلتُموهُم عَلَى الأَسِنَّةِ أو عَلَى النّارِ لَمَضَوا، وهُم يَخرُجونَ مِن عِندِكُم مُختَلِفينَ ؟! قالَ: فَأَجابَني بِمِثلِ جَوابِ أبيهِ.۳

1.. الكافي : ج ۱ ص ۶۴ ح ۲ ، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۲۲۸ ح ۹ وراجع صحيح مسلم : ج ۱ ص ۲۶۹ ح ۸۲ و سنن الدار قطني : ج ۴ ص ۱۴۵ ح ۱۱ .

2.. وفي النسخة التي بأيدينا : «لَصَدَّقَكُمُ النّاسُ عَلَينا» والصواب ما أثبتناه من علل الشرائع و بحار الأنوار .

3.. الكافي : ج ۱ ص ۶۵ ح ۵ ، علل الشرائع : ص ۳۹۵ ح ۱۶ نحوه ، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۲۳۶ ح ۲۴ وراجع بصائر الدرجات : ص ۳۸۳ ح ۲ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5949
صفحه از 501
پرینت  ارسال به