۶۷۹.الغيبة، طوسى ـ به نقل از محمّد بن احمد بن داوود قمّى ـ: من، پاسخ ابو القاسم حسين بن روح را ديدم كه به احمد بن ابراهيم نوبختى املا كرده بود و او با خطّ خود بر پشت نوشتهاى ثبت كرده بود. نوشتهاى كه از قم آمده و سؤالهايى در آن بود و از جمله پرسيده بودند: آيا آن جوابها، پاسخهاى فقيه (امام زمان) عليهالسلام است يا پاسخهاى محمّد بن على شلمغانى ؟ زيرا از او نقل شده است كه: من، اين سؤالها را پاسخ دادهام. امام عليهالسلام در پشت نگاشته آنان نوشته بود:
«به نام خداوند مهرگستر بخشاينده. از اين نوشته و محتواى آن، آگاه شديم. همه آن، پاسخ ما به سؤالهاست و يك حرف آن هم از آن [شلمغانى] وا نهاده گمراه گمراه كننده، معروف به عزاقرى ـ خدا لعنتش كند ـ نيست و پيشتر نيز چيزهايى به دست احمد بن بلال۱ و ديگر همتايانش به سوى شما آمده بود كه آنها هم مانند همين شلمغانى عزاقرى، از اسلام بيرون رفتهاند. نفرين و خشم خدا بر ايشان باد !».
[محمّد بن احمد قمى مىگويد:] در گذشته، از صحّت و سقم اين مسئله جستجو شده بوده و در پاسخ جستجو كننده۲ آمده بود:
«در آنچه به دست اينها بيرون مىآيد، زيانى نيست و آن مطالب صحيح اند».
1.به احتمال فراوان «بلال» مصحّف «هلال» باشد زيرا اسم «ابن بلال» محمّد و اسم «ابن هلال» احمد است .
2.علاّمه مجلسى رحمهالله مىفرمايد : عبارت «من از صحّت آن جويا بودم» ، پايان نوشته پرسشگر است كه در پى اثبات اعتبار و استناد اين توقيعها به ناحيه مقدسه امامت بوده است ، و چون پاسخ اين بخش ، زير آن نوشته شده بوده ، آن را جداگانه آورده تا به اين نكته تذكر دهد .
