117
شناخت نامه حدیث - جلد دوم

۹ / ۷

عرضه حديث بر امام صادق علیه السلام

الف ـ تأييد حديث

۵۷۲.الكافىـ به نقل از اسماعيل بن فضل هاشمى ـ: از امام صادق عليه‏السلام در باره متعه پرسيدم. فرمود: «با عبد الملك بن جُرَيج، ديدار كن و از او در باره آن بپرس، چون او از آن، آگاه است».
پس با او ديدار كردم و او در باره حلال بودنش، چيزهاى بسيارى بر من املا كرد. از جمله چيزهايى كه ابن جُرَيج براى من نقل كرد، اين بود كه گفت: در آن (متعه)، وقت و عدد نيست (يعنى محدوديت نيست)؛ بلكه زنان متعه به منزله كنيزكان‏اند. هر چه قدر بخواهد از آنها به همسرى مى‏گيرد و كسى كه چهار همسر دارد، از آنان هر چه بخواهد، بدون ولىّ و گواه، ازدواج مى‏كند و وقتى زمان به سر آمد، زن از او بدون طلاق، جدا مى‏شود و مختصرى مالى به وى مى‏بخشد و عدّه آن، دو حيض است و اگر حيض نمى‏شود، ۴۵ روز است.
سپس، مكتوب را براى امام صادق عليه‏السلام آورده، به ايشان تقديم كردم. آن گاه فرمود: «راست گفته است» و آن را تأييد كرد.

۵۷۳.الكافىـ به نقل از عبد اللّه‏ بن سنان ـ: ذَريح مُحاربى گفت: به امام صادق عليه‏السلام گفتم: خداوند در كتابش به من دستورى داده كه دوست دارم آن را انجام دهم. فرمود: «آن چيست ؟». گفتم: اين سخن خداوند[عز و جل درباره حج]: «بايد آلودگى‏شان را بزُدايند و به نذرهاى خود، وفا نمايند». فرمود«: «بايد آلودگى شان را بزُدايند»، ديدار امام است و «به نذرهايشان وفا كنند»، همين مناسك است».
عبد اللّه‏ بن سنان مى‏گويد: خدمت امام صادق عليه‏السلام رسيدم و گفتم: فدايت گردم ! معناى: «بايد آلودگى شان را بزُدايند و به نذرهاى خود وفا نمايند»، چيست ؟
فرمود: «كوتاه كردن سبيل و چيدن ناخن و شبيه اينها».
گفتم: فدايت گردم ! ذَريح مُحاربى، از شما براى ما نقل كرد كه به او گفته‏ايد: «بايد آلودگى‏شان را پاك كنند»، ديدار امام است و «به نذرهاى خود وفا نمايند»، انجام همين مناسك است» ؟
فرمود: «ذَريح، راست گفته است. قرآن، ظاهر و باطنى دارد ؛ امّا آنچه ذَريح فهميده و پذيرفته، چه كسى آن را درك مى‏كند و مى‏پذيرد ؟».


شناخت نامه حدیث - جلد دوم
116

۹ / ۷

عَرضُ الحَديثِ عَلَى الإِمامِ الصّادِقِ علیه السلام

۱ ـ تَأييدُ الحَديثِ

۵۷۲.الكافي عن إسماعيل بن الفضل الهاشمي: سَأَلتُ أبا عَبدِ اللّه‏ِ عليه‏السلام عَنِ المُتعَةِ، فَقالَ: اِلقَ عَبدَ المَلِكِ بنَ جُرَيجٍ فَسَلهُ عَنها ؛ فَإِنَّ عِندَهُ مِنها عِلما. فَلَقيتُهُ فَأَملى عَلَيَّ مِنها شَيئا كَثيرا فِي استِحلالِها، فَكانَ فيما رَوى لِيَ ابنُ جُرَيجٍ، قالَ: لَيس فيها وَقتٌ ولا عَدَدٌ إنَّما هِيَ بِمَنزِلَةِ الإِماءِ يَتَزَوَّجُ مِنهُنَّ كَم شاءَ، وصاحِبُ الأَربَعِ نِسوَةٍ يَتَزَوَّجُ مِنهُنَّ ما شاءَ بِغَيرِ وَلِيٍّ ولا شُهودٍ، فَإِذَا انقَضَى الأَجَلُ بانَت مِنهُ بِغَيرِ طَلاقٍ، ويُعطيهَا الشَّيءَ اليَسيرَ، وعِدَّتُها حَيضَتانِ، وإن كانَت لا تَحيضُ فَخَمسَةٌ وأَربَعونَ يَوما.
فَأَتَيتُ بِالكِتابِ أبا عَبدِ اللّه‏ِ عليه‏السلام فَعَرَضتُ عَلَيهِ فَقالَ: «صَدَقَ»، وأَقَرَّ بِهِ.۱

۵۷۳.الكافي عن عبد اللّه‏ بن سنان عن ذريح المحاربي: قُلتُ لِأَبي عَبدِ اللّه‏ِ عليه‏السلام: إنَّ اللّه‏َ أمَرَني في كِتابِهِ بِأَمرٍ فَاُحِبُّ أن أعمَلَهُ، قالَ: وما ذاكَ ؟ قُلتُ: قَولُ اللّه‏ِ عز و جل: «ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَ لْيُوفُوا نُذُورَهُمْ»۲، قالَ: «لِيَقْضُوا تَفَثَهُمْ» لِقاءُ الإِمامِ، «وَلْيُوفُوا نُذُورَهُمْ»تِلكَ المَناسِكُ.
قالَ عَبدُ اللّه‏ِ بنُ سِنانٍ: فَأَتَيتُ أبا عَبدِ اللّه‏ِ عليه‏السلام فَقُلتُ: جُعِلتُ فِداكَ، قَولُ اللّه‏ِ عز و جل: «ثُمَّ لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَ لْيُوفُوا نُذُورَهُمْ» ؟ قالَ: أخذُ الشّارِبِ وقَصُّ الأَظفارِ وما أشبَهَ ذلِكَ، قالَ: قُلتُ: جُعِلتُ فِداكَ، إنَّ ذَريحَ المُحارِبِيَّ حَدَّثَني عَنكَ بِأَنَّكَ قُلتَ لَهُ: «لْيَقْضُوا تَفَثَهُمْ» لِقاءُ الإِمامِ، «وَ لْيُوفُوا نُذُورَهُمْ»تِلكَ المَناسِكُ ؟ فَقالَ: صَدَقَ ذَريحٌ وصَدَقتَ ؛ إنَّ لِلقُرآنِ ظاهِرا وباطِنا، ومَن يَحتَمِلُ ما يَحتَمِلُ ذَريحٌ ؟ !۳

1.. الكافي : ج ۵ ص ۴۵۱ ح ۶ ، النوادر للأشعري : ص ۸۵ ح ۱۹۳ نحوه ، بحار الأنوار : ج ۱۰۳ ص ۳۱۷ ح ۳۰ .

2.. الحج : ۲۹ .

3.. الكافي : ج ۴ ص ۵۴۹ ح ۴ ، كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۲ ص ۴۸۵ ح ۳۰۳۶ عن عبداللّه‏ بن سنان نحوه ، معاني الأخبار : ص ۳۴۰ ح ۱۰ ، منتقى الجمان : ج ۳ ص ۴۷۲ ، بحار الأنوار : ج ۴۷ ص ۳۳۸ ح ۱۶ .

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد دوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 3274
صفحه از 501
پرینت  ارسال به