129
شناخت نامه حدیث - جلد سوم

۱۰. شیخ حُرّ عاملی (۱۰۳۳ ـ ۱۱۰۴ ق)

فقیه، محدّث، رجالی، ادیب، متکلّم، زاهد؛ از خاندان اهل دانش، فضیلت، تقوا و ادب به شمار می‏آید،۱ بزرگان و محدّثان پُرشماری از آن بیت علمی برخاسته‏اند.۲ وی در سال ۱۰۳۳ ق در مَشغَره،۳ به دنیا آمد. تا چهل سالگی نزد استادان آن سرزمین به فراگیری علوم پرداخت. بر اثر سختگیری‏های حاکمان سنّی منطقه، در سال ۱۰۷۳ ق به ایران، مهاجرت کرد و در مشهد رضوی، سُکنا گزید و از سوی پادشاه صفوی به منصب شیخ الإسلامی منصوب شد. او پس از ۳۱ سال اقامت در مشهد رضوی، در سال ۱۱۰۴ ق در گذشت و در جوار مرقد امام رضا علیه السلام به خاک سپرده شد.

مکانت حدیثی

یکی از محمّدون سه‏گانه متأخّر و مؤلّف یکی از جوامع روایی اخیر است.۴ در فقه، مشرب اخباری معتدل داشت و از بزرگان اصولی شیعه، به نیکی یاد می‏کرد.۵ علمای پس از وی، از او به نیکی، جلالت و بزرگی یاد کرده‏اند.۶

مشایخ اجازه حدیثی وی، عبارت‏اند از: پدرش، حسن بن علی حُرّ عاملی (م ۱۰۶۲ ق)، عمویش، محمّد بن علی حُرّ عاملی (م ۱۰۸۱ ق)، پدربزرگ مادری‏اش، عبد السلام بن محمّد حرّ عاملی، دایی پدرش، علی بن محمود، زین العابدین محمّد بن حسن، نوه شهید ثانی (م ۱۰۶۴ ق) و محسن فیض کاشانی (م ۱۰۹۱ ق). شاگردان بسیاری از وی

1.. وسائل الشیعة، مقدّمه: ج۱ ص۷۴ و ۷۵.

2.. أعیان الشیعة: ج۲ ص۴۹۴، شهداء الفضیلة: ص۲۰۷، روضات الجنّات: ج۷ ص۹۷.

3.. مَشغَره، یکی از آبادی‏های سرزمین جبل‏ عامل در جنوب لبنان است. جبل ‏عامل، منطقه‏ای است که حدود یک سوم کشور لبنان فعلی را شامل می‏شود و از کهن‏ترین مناطق باستانی جهان است.

4.. جامع الرواة: ج۲ ص۹۰.

5.. روضات الجنّات: ج۷ ص۱۰۲.

6.. همان‏، نیز، ر.ک: الغدیر: ج۱۱ ص۳۳۶، الکنی و الألقاب: ج۲ ص۱۷۶.


شناخت نامه حدیث - جلد سوم
128

مکانت حدیثی

رجالیان، بر فضیلت، علم و برجستگی وی در اصول، فروع، معقول و منقول، تألیف و تصنیف، اتّفاق نظر دارند و او را صاحب علوم و فنون بر شمرده‏اند.۱ برخی استادان او عبارت‏اند از: شیخ بهایی، سیّد ماجد بحرانی، ملّا صدرا شیرازی، میر محمّدباقر داماد، شیخ محمّد بن حسن بن شهید ثانی، ملّا خلیل قزوینی، ملّا محمّدطاهر قمّی و ملّا صالح مازندرانی. شاگردان فراوانی از وی اخذ حدیث کرده و علم آموخته‏‏اند؛ از جمله: محمّدباقر مجلسی، سیّد نعمت اللّٰه جزائری، قاضی سعید قمّی و فرزندش محمّد، مشهور به علم الهدی.۲

آثار حدیثی

فیض کاشانی، در همه علوم دینی، بویژه در حدیث، تفسیر، فقه، کلام، عرفان، فلسفه، اخلاق، ادبیات عرب و فارسی، تبحّر داشته و آثاری در این حوزه‏ها نگاشته است. برخی، آثار تألیفی او را تا دویست اثر یاد کرده‏اند.۳ برخی آثار وی عبارت‏اند از: الوافی. این کتاب، از جوامع حدیثی متأخّر است. چون هر یک از کتب اربعه به تنهایی دارای نواقصی بود و مراجعه به هر چهار کتاب مشکل است، کتاب جامعی که شامل تمام احادیث کتب اربعه و فاقد نواقص آنها باشد؛ هدف از تألیف این کتاب بود. بر این کتاب، پژوهش‏های مختلفی صورت گرفته است؛۴ کتاب‌های دیگر او الشافی (تلخیص الوافی)، المَحَجّة البیضاء و نوادر الأخبار فی ما یتعلّق باُصول الدین هستند.

1.. جامع الرواة: ج۲ ص۴۲.

2.. الوافی، مقدمه: ج۱ ص۳۲ و ۳۳.

3.. روضات الجنات : ج۶ ص۹۳، ریحانة الأدب : ج۴ ص۳۶۹.

4.. الذریعة : ج۲۵ ص۱۳.

  • نام منبع :
    شناخت نامه حدیث - جلد سوم
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری با همکاری جمعی از پژوهشگران
    تعداد جلد :
    3
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1397
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 2391
صفحه از 323
پرینت  ارسال به