۷۴.تاريخ بغداد - به نقل از انس - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله شبى به نماز برخاست. زنى نيز پا به پاى او نماز مى‏خواند. پيامبر صلى اللَّه عليه وآله هنگامى كه متوجّه او شد، رو به سويش كرد و فرمود: «اگر مى‏خواهى، بخواب».
زن گفت: من در خود، نشاط [عبادت‏] مى‏يابم.
سپس پيامبر صلى اللَّه عليه وآله برخاست و نماز خواند و دوباره متوجّه او شد و همان سخن را فرمود. سپس برخاست و نماز خواند و براى بار سوم به او توجّه كرد و فرمود: «اگر مى‏خواهى، بخواب».
زن گفت: من در خود، نشاط [عبادت‏] مى‏يابم.
فرمود: «تو مانند من نيستى. من روشنى چشمم در نماز قرار داده شده است».

۷۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : جبرئيل به من گفت: نماز را محبوب تو ساخته‏اند. پس هر اندازه مى‏خواهى ، از آن برگير.

۷۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله - هنگامى كه آيه (نماز را در دو سوى روز ، به پا دار) نازل شد - : دوست ندارم به جاى نماز، آنچه را خورشيد بر آن مى‏تابد، داشته باشم.

۷۷.امام على عليه السلام : مؤمن ... به عيب خود ، مشغول و فارغ از عيوب ديگران است و نماز، روشنى چشم اوست.

۷۴.تاريخ بغداد عن أنس : قامَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله لَيلَةً يُصَلّي ، فَإِذَا امرَأَةٌ تُصَلّي بِصَلاتِهِ ، فَلَمّا أحَسَّ بِهَا التَفَتَ إلَيها فَقالَ لَها : اِضطَجِعي إن شِئتِ . فَقالَت : إنّي أجِدُ نَشاطاً .
ثُمَّ قامَ فَصَلّى‏ ، فَالتَفَتَ إلَيهَا الثّانِيَةَ فَقالَ لَها مِثلَ ذلِكَ . ثُمَّ قامَ فَصَلّى‏ فَالتَفَتَ إلَيهَا الثّالِثَةَ فَقالَ لَها : اِضطَجِعي إن شِئتِ . فَقالَت : إنّي أجِدُ نَشاطاً .
فَقالَ : إنَّكِ لَستِ مِثلي ، إنَّما جُعِلَ قُرَّةُ عَيني فِي الصَّلاةِ . ^۱

۷۵.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : قالَ لي جِبريلُ عليه السلام : إنَّهُ قَد حُبِّبَ إلَيكَ الصَّلاةُ ، فَخُذ مِنها ما شِئتَ . ^۲

۷۶.عنه صلى اللَّه عليه وآله - لَمّا نَزَلَت هذِهِ الآيَةُ : (وَ أَقِمِ الصَّلَوةَ طَرَفَىِ النَّهَارِ) ^۳- : ما اُحِبُّ أنَّ لي بِها ما طَلَعَت عَلَيهِ الشَّمسُ وغَرُبَت . ^۴

۷۷.الإمام عليّ عليه السلام : المُؤمِنُ يَكونُ ... مُشغولاً بِعُيوبِ نَفسِهِ ، فارِغاً عَن عُيوبِ غَيرِهِ ، الصَّلاةُ قُرَّةُ عَينِهِ . ^۵