۴۱.امام صادق عليه السلام : نماز، چهار هزار حد دارد.

۴۲.فلاح السائل - به نقل از رِزام، از وابستگان خالد بن عبد اللَّه - : به امام صادق عليه السلام گفتم: مرا از نماز و حدودش آگاه كن.
امام صادق فرمود: «نماز، چهار هزار حد دارد كه همه آنها را از تو بازخواست نمى‏كنند».
گفتم: از آنچه نمى‏توان تركش كرد و نماز جز به آن كامل نمى‏شود، باخبرم كن.
امام صادق عليه السلام فرمود: «نماز كامل نمى‏شود، مگر براى كسى كه طهارتى تمام و اهتمامى كامل دارد، بى وسوسه و انحراف؛ آن كه شناخت و درنگ كرد و با خشوع و طمأنينه به نماز ايستاد. او ميان اميد و نااميدى و شكيبايى و بى‏تابى ايستاده، گويى نويدش آماده و بيمش واقع گشته است. دارايى‏اش را بخشيده و به هدفش انديشيده، در راه خدا خون داده، به راه او با رضا و بى ناراحتى در آمده، رشته‏هاى توجّه به غير همو را كه قصد نموده، گسسته، به سوى خدا شتافته و پاداش او را طلبيده است. پس اگر كسى چنين كرد، همان نمازى است كه بِدان فرمان يافته و از آن آگاه شده و اين نماز است كه از كار زشت و ناپسند باز مى‏دارد».

۴۳.امام رضا عليه السلام : نماز، چهار هزار باب (درگاه) ^۱ دارد .

۴۱.الإمام الصادق عليه السلام : لِلصَّلاةِ أربَعَةُ آلافِ حَدٍّ . ^۱

۴۲.فلاح السائل عن رِزامٍ مَولى‏ خالدِ بن عبداللَّه عن الإمامِ الصّادقِ عليه السلام ، قال : أخبِرني عَنِ الصَّلاةِ وحُدودِها، فَقالَ لَهُ الصّادِقُ عليه السلام : لِلصَّلاةِ أربَعَةُ آلافِ حَدٍّ لَستَ تُؤاخَذُ بِها .
فَقالَ : أخبِرني بِما لا يَحِلُّ تَركُهُ ولا تَتِمُّ الصّلاةُ إلّا بِهِ؟
فقال أبو عبداللَّه عليه السلام : لا تَتِمُّ الصَّلاةُ إلّا لذِي طُهرٍ سابِغٍ ^۲ ، وتَمامٍ بالِغٍ ، غَيرِ نازِعٍ ^۳ ولا زائِغٍ ، عَرَفَ فَوَقَفَ ، وأخبَتَ فَثَبَتَ ، وهو واقِفٌ بَينَ اليَأسِ وَالطَّمَعِ ، وَالصَّبرِ وَالجَزَعِ ، كَأَنَّ الوَعدَ لَهُ صُنِعَ ، وَالوَعيدَ بِهِ وَقَعَ ، بَذَلَ عَرَضَهُ وتَمَثَّلَ غَرَضَهُ ، وبَذَلَ فِي اللَّهِ المُهجَةَ ، وتَنَكَّبَ إلَيهِ المَحَجَّةَ ، غَيرَ مُرتَغِمٍ بِإِرغامٍ ، يَقطَعُ عَلائِقَ الاِهتمامِ ، بِعَينِ مَن لَهُ قَصَدَ ، وإليه وَفَدَ ، ومِنهُ استَرفَدَ ، فَإِذا أتى‏ بِذلِكَ كانَت هِيَ الصَّلاةُ الَّتي بِها اُمِروا ، وعَنها اُخبِروا ، إنَّها هِيَ الصَّلاةُ الَّتي تَنهى‏ عَنِ الفَحشاءِ وَالمُنكَرِ . ^۴

۴۳.الإمام الرضا عليه السلام : لِلصَّلاةِ أربَعَةُ آلافِ بابٍ . ^۵