۲۵.امام صادق عليه السلام : خداى عزّ وجلّ پيامبرش را به نيكويى، ادب آموخت و چون ادبآموزى كامل شد، فرمود: (تو بر اخلاقى بزرگ هستى). سپس كار دين و امّت را به او وا نهاد تا بندگانش را مديريت كند. آن گاه خداوند عزّ وجلّ فرمود: (آنچه را رسول خدا برايتان آورده، بگيريد و از آنچه شما را باز داشته، دست بكشيد). پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله با روح القدس، استوار و تأييد شد و توفيق يافت. نه لغزيد و نه در هيچ يك از سياستهايش به خطا رفت و به آداب الهى، تأدّب يافت. سپس خداوند، ده ركعت نماز به صورت دوركعتى واجب كرد و پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله دو ركعت به برخى و يك ركعت به مغرب افزود و همتاى فريضه شدند، به گونهاى كه جز در سفر، ترك آنها جايز نيست و تنها يك ركعت افزوده در مغرب را در سفر و حضر به حال خود گذاشت. خداى عزّ وجلّ نيز همه اينها را اجازه داد و نماز واجب، هفده ركعت شد. سپس پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله سى و چهار ركعت نافله، دو برابر واجب، مقرّر كرد و خداوند عزّ وجلّ همه اينها را نيز اجازه داد.
ر . ك : ح ۱۸ ، ۲۰ ، ۳۱ ، ۵۳۱ و ۵۴۰ .