۶۰۹.امام باقر عليه السلام : قنوت در هر دو ركعت ^۱ هست ، واجب باشد يا مستحب.

۶۱۰.الكافى - به نقل از محمّد بن مسلم - : از امام باقر عليه السلام در باره قنوت در نمازهاى پنجگانه پرسيدم.
فرمود: «در همه آنها قنوت بگير» .
پس از آن ، همين سؤال را در باره قنوت از امام صادق عليه السلام پرسيدم. به من فرمود: «در نمازهايى كه با صداى بلند خوانده مى‏شود، هيچ شك مكن» .

۶۱۱.امام باقر عليه السلام : قنوت در هر نماز، در ركعت دوم و قبل از ركوع است.

۶۱۲.امام صادق عليه السلام - در حديث شرايع دين - : قنوت در همه نمازها، سنّتى مؤكّد و در ركعت دوم، پيش از ركوع و پس از قرائت است.

۶۱۳.الكافى - به نقل از صفوان جمّال - : چند روز پشت سر امام صادق عليه السلام نماز گزاردم. در همه نمازها قنوت مى‏خواند ، هم آنهايى كه بلند و هم نمازهايى كه آهسته خوانده مى‏شوند.

۶۱۴.امام صادق عليه السلام : هر كس قنوت را از سر بى‏ميلى ترك كند، نمازى براى او نيست.

۶۱۵.امام صادق عليه السلام : اگر كسى قنوت را در نمازى از ياد بُرد تا آن كه ركوع كرد، نمازش تمام است و چيزى به عهده او نيست و حق ندارد از سر عمد ، آن را رها كند.

۶۰۹.عنه عليه السلام : القُنوتُ في كُلِّ رَكعَتَينِ ، فِي التَّطَوُّعِ وَالفَريضَةِ . ^۱

۶۱۰.الكافي عن محمّد بن مسلم : سَأَلتُ أبا جَعفَرٍ عليه السلام عَنِ القُنوتِ فِي الصَّلَواتِ الخَمسِ ، فَقالَ : اُقنُت فيهِنَّ جَميعاً، قالَ : وسَأَلتُ أبا عَبدِ اللَّهِ عليه السلام بَعدَ ذلِكَ عَنِ القُنوتِ ، فَقالَ لي : أمّا ما جَهَرتَ فَلا تَشُكَّ . ^۲

۶۱۱.الإمام الباقر عليه السلام : القُنوتُ في كُلِّ صَلاةٍ فِي الرَّكعَةِ الثّانِيَةِ قَبلَ الرُّكوعِ . ^۳

۶۱۲.الإمام الصادق عليه السلام - في حَديثِ شَرائِعِ الدّينِ - : وَالقُنوتُ في جَميعِ الصَّلَواتِ سُنَّةٌ واجِبَةٌ ، فِي الرَّكعَةِ الثّانِيَةِ قَبلَ الرُّكوعِ وبَعدَ القِراءَةِ . ^۴

۶۱۳.الكافي عن صفوان الجمّال : صَلَّيتُ خَلفَ أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام أيّاماً، فَكانَ يَقنُتُ في كُلِّ صَلاةٍ ، يُجهَرُ فيها ولا يُجهَرُ فيها. ^۵

۶۱۴.الإمام الصادق عليه السلام : مَن تَرَكَ القُنوتَ رَغبَةً عَنهُ فَلا صَلاةَ لَهُ . ^۶

۶۱۵.عنه عليه السلام : إن نَسِيَ الرَّجُلُ القُنوتَ في شَي‏ءٍ مِنَ الصَّلاةِ حَتّى‏ يَركَعَ ، فَقَد جازَت صَلاتُهُ ولَيسَ عَلَيهِ شَي‏ءٌ ، ولَيسَ لَهُ أن يَدَعَهُ مُتَعَمِّداً. ^۷