سه، پنج يا هفت بار گفتن . دوازدهم : سجده بر زمين ، بلكه بر خاك ، نه بر مانند سنگ و چوب . سيزدهم : برابر بودن سطح سجدهگاه پيشانى با نقطهاى كه نمازگزار ايستاده ؛ بلكه برابر بودن همه نقاطى كه اعضاى سجده بر آنها قرار مىگيرند . چهاردهم : دعا كردن در سجده يا در آخرين سجده و خواستن حاجات دنيوى و اخروى ، بويژه درخواست روزىِ حلال با گفتن : «يا خَيرَ المَسئولينَ و يا خَيرَ المُعطينَ! اُرزُقني وَ ارزُق عِيالِي مِن فَضلِكَ ، فَإِنَّكَ ذو الفَضلِ العَظيمِ ؛ اى بهترين درخواست شده و اى بهترين دهنده! به من و به خانوادهام از لطفت روزى بده؛ چرا كه تو صاحب لطف بزرگى» .
پانزدهم : دو زانو نشستن بين دو سجده و پس از دو سجده ؛ يعنى بر ران چپ بنشيند و پشت پاى راست را درون پاى چپ بگذارد .
شانزدهم : بين دو سجده در حال نشسته بگويد : «أستَغفِرُ اللَّهَ رَبِّى وَ أتُوبُ إلَيهِ ؛ از خداوند ، پروردگارم ، درخواست آمرزش مىكنم و به درگاه او باز مىگردم» .
هفدهم : تكبير گفتن پس از سر برداشتن از سجده اوّل و آرام نشستن و تكبير گفتن براى رفتن به سجده دوم در حال نشسته .
هجدهم : تكبير گفتن پس از سر برداشتن از سجده دوم . نوزدهم : بالا بردن دستها هنگام تكبير گفتن . بيستم : دستها را بر روى رانها گذاشتن هنگام نشستن : دست راست بر ران راست و دست چپ بر ران چپ . بيست و يكم : فاصله داشتن بدن از زمين هنگام سجده ؛ يعنى بالا نگه داشتن شكم از زمين . بيست و دوم : از هم باز بودن اعضاى بدن ؛ يعنى جدا نگه داشتن مچ و بازوها از پهلو و با فاصله نگه داشتن بين دستها و بدن ، و دستها را همانند دو بال قرار دادن . بيست و سوم : در سجدهها صلوات فرستادن بر پيامبر صلى اللَّه عليه وآله و خاندان ايشان . بيست و