۵۵۰.امام صادق عليه السلام : على - كه درودهاى خداوند بر او باد - هنگام سجود، سينه و شكمش را بالاى زمين نگه مىداشت، همان گونه كه شتر لاغر ، ميان سينهاش را بالا نگه مىدارد.
۵۵۱.امام صادق عليه السلام : هنگامى كه سجده كردى، ساعد دستانت را چنان كه درندگان بر زمين مىگسترانند، مگستران؛ بلكه آنها را شبيه بال، بگشاى ؛ چرا كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله با آنها بال مىساخت ، تا آن جا كه سفيدى بغلهايش ديده مىشد.
۵۵۲.امام صادق عليه السلام : هنگامى كه در نماز نشستى، بر سمت راستت منشين و بر سمت چپت بنشين و هنگامى كه به سجده رفتى، كف دستانت را بر زمين بگستران و هنگامى كه ركوع كردى، زانوانت را در كف دستانت بگير.
۵۵۳.تهذيب الأحكام - به نقل از محمّد بن مسلم - : امام صادق عليه السلام را ديدم كه هنگام رفتن به سجده، دستانش را پيش از زانوانش بر زمين مىنهاد و هنگام برخاستن، زانوانش را پيش از دستانش بلند مىكرد.
۵۵۴.امام صادق عليه السلام : زن هنگام سجده، ساعدهاى دستش را [بر زمين ]بگسترد.
