۶ / ۴ - ۸
ترتيل در قرائت
۵۲۲.المستدرك على الصحيحين - به نقل از امّ سلمه - : پيامبر صلى اللَّه عليه وآله در قرائتش، بر سر هر آيه وقف مىكرد . مىخواند: (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَلَمِينَ) . سپس وقف مىكرد و مىخواند: (الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ) و سپس وقف مىكرد.
۵۲۳.سنن الدار قطنى - به نقل از امّ سلمه - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله هنگامى كه قرائت مىكرد، قرائتش را در سر هر آيه قطع مىكرد: (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَلَمِينَ * الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * مَلِكِ يَوْمِ الدِّينِ) .
۵۲۴.سنن الترمذى - به نقل از يعلى بن مملك - : از اُمّ سَلَمه ، همسر پيامبر صلى اللَّه عليه وآله در باره قرائت و نماز پيامبر صلى اللَّه عليه وآله پرسيدم. گفت : شما را با نماز او چه كار؟! نماز مىخواند و سپس مىخوابيد، به همان اندازه كه نماز خوانده بود... آن گاه قرائت پيامبر را توصيف كرد. او قرائت پيامبر صلى اللَّه عليه وآله را به وضوح و روشنى حرف حرفش را توصيف مىكرد.
۵۲۵.المعجم الأوسط - به نقل از ابو بكره - : قرائت پيامبر خدا ، مد و كشيدن صوت داشت ؛ اما غنا و چرخاندن صدا نداشت.
۵۲۶.امام صادق عليه السلام : براى بنده شايسته است كه وقتى نماز مىخواند ، در قرائتش ترتيل داشته باشد و هر گاه به آيهاى رسيد كه در آن يادكرد بهشت و جهنّم بود، از خداوند ، درخواست بهشت كند و از آتش به خدا پناه ببرد و هر گاه به آيه (يَأَيُّهَا النَّاسُ ؛ اى مردم) و (يَأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا ؛ اى ايمان آوردگان!) رسيد، بگويد: «لبّيك ربّنا ؛ پروردگارا ! گوش به فرمانم».
