۵۰۱.عيون أخبار الرضا عليه السلام - به نقل از رجاء بن ابى ضحّاك ، در باره امام رضا عليه السلام - : قرائت ايشان در همه نمازهاى واجب در ركعت نخست، حمد و سوره قدر و در ركعت دوم، حمد و سوره توحيد بود.

۵۰۲.امام صادق عليه السلام : در نماز صبح، سوره توحيد و سوره كافرون را خواندم و اين را پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله انجام داد.

۵۰۳.امام على عليه السلام : پيامبر خدا نماز سفر را با ما خواند و در ركعت اوّل، سوره كافرون و در ركعت دوم، سوره توحيد را خواند و سپس فرمود: «يك سوم و يك چهارم قرآن را برايتان خواندم» .

۵۰۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : سوره توحيد ، برابر يك سوم قرآن و سوره كافرون ، برابر يك چهارم قرآن است.

۵۰۵.امام صادق عليه السلام : هر كس سوره كافرون و سوره توحيد را در نمازى واجب بخواند، خداوند ، او و پدر و مادرش و فرزندانشان ^۱ را مى‏آمرزد و اگر بدبخت باشد، از ديوان شقاوتمندان ، پاك و در ديوان خوش‏بختان نوشته مى‏شود و خداوند ، وى را زندگى سعاتمندانه‏اى مى‏بخشد و او را شهيد مى‏ميراند و شهيد بر مى‏انگيزاند.

۵۰۱.عيون أخبار الرضا عليه السلام عن رجاء بن أبي الضَّحّاك عن الإمام الرضا عليه السلام : كانَ قِراءَتُهُ في جَميعِ المَفروضاتِ ، فِي الاُولى‏ : الحَمدَ و «إِنَّا أَنزَلناهُ» ، وفِي الثّانِيَةِ : الحَمدَ و «قُل هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» . ^۱

۵۰۲.الإمام الصادق عليه السلام : قَرَأتُ في صَلاةِ الفَجرِ ، بِ «قُل هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و «قُل يا أَيُّهَا الكافِرُونَ»، وقَد فَعَلَ ذلِكَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله . ^۲

۵۰۳.الإمام عليّ عليه السلام : صَلّى‏ بِنا رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله صَلاةَ السَّفَرِ ، فَقَرَأَ فِي الاُولى‏ : «قُل يا أَيُّهَا الكافِرُونَ» وفِي الثّانِيَةِ : «قُل هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ»، ثُمَّ قالَ : قَرَأتُ لَكُم ثُلُثَ القُرآنِ ورُبُعَهُ . ^۳

۵۰۴.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : «قُل هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» تَعدِلُ ثُلُثَ القُرآنِ ، و «قُل يا أَيُّهَا الكافِرُونَ» تَعدِلُ رُبُعَ القُرآنِ . ^۴

۵۰۵.الإمام الصادق عليه السلام : مَن قَرَأَ : «قُل يا أَيُّهَا الكافِرُونَ» و «قُل هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» في فَريضَةٍ مِنَ الفَرائِضِ ، غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ولِوالِدَيهِ وما وَلَدا، وإن كانَ شَقِيّاً مُحِيَ من ديوانِ الأَشقِياءِ واُثبِتَ في ديوانِ السُّعَداءِ ، وأحياهُ اللَّهُ سَعيداً، وأماتَهُ شَهيداً، وبَعَثَهُ شَهيداً . ^۵