۶ / ۴ - ۲
پناه بردن به خدا
۴۶۳.المصنّف، عبد الرزّاق - به نقل از ابو سعيد خدرى - : پيامبر صلى اللَّه عليه وآله پيش از قرائت [حمد در نماز ]چنين مىگفت: از شيطانِ رانده شده به خداوند ، پناه مىبرم.
۴۶۴.قرب الإسناد - به نقل از حنّان بن سدير - : نماز مغرب را پشت سر امام صادق عليه السلام خواندم. پس با صدايى آشكار ، استعاذه كرد: «از شيطانِ رانده شده، به خداى شنوا و دانا پناه مىبرم و از اين كه شياطين نزد من آيند به خدا پناه مىبرم». سپس «بسم اللَّه الرحمن الرحيم» را آشكارا گفت.
ر . ك : ح ۴۰۲ و ۴۰۳ .
۶ / ۴ - ۳
قرائت «بسم اللَّه»
۴۶۵.سنن الترمذى - به نقل از ابن عباس - : پيامبر صلى اللَّه عليه وآله نمازش را با (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ) آغاز مىكرد.
۴۶۶.تفسير الثعلبى - به نقل از ابو هريره - : با پيامبر صلى اللَّه عليه وآله بودم و ايشان با يارانش سخن مىگفت كه مردى براى نماز خواندن وارد شد، و نمازش را آغاز كرد و استعاذه نمود و سپس گفت: (الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَلَمِينَ) . پيامبر صلى اللَّه عليه وآله شنيد و فرمود: «اى مرد! نمازت را قطع كردى! آيا نمىدانى كه (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ) جزء سوره حمد است و هر كس آن را ترك كند ، يك آيه را نخوانده و هر كس يك آيه از آن را ترك كند، نمازش قطع شده است؟».