۶ / ۲ - ۷
گريستن يا حالت گريه داشتن
۴۳۸.امام صادق عليه السلام - خطاب به ابوحنيفه كه پرسيده بود: آيا گريستن در نماز، آن را باطل مىسازد؟ - : اگر به سبب ياد بهشت و دوزخ بگريد، كه برترين كار در نماز است، و اگر به سبب ياد كسى از مردگانش باشد، نمازش باطل است.
۴۳۹.كتاب من لا يحضره الفقيه : منصور بن بزرج از امام صادق عليه السلام پرسيد : مردى خودش را در نماز واجب ، گريان نشان مىدهد تا اين كه واقعاً مىگريد . فرمود : «به خدا سوگند ، روشنى چشم است» و فرمود: «هنگامى كه چنين شد، مرا نزد او ياد كن» .
۴۴۰.الكافى - به نقل از سعيد بيّاع سابرى - : به امام صادق عليه السلام گفتم : بود : آيا مرد در نماز ، خود را به حالت گريه در آورد؟ فرمود : «بَه بَه ! چه نيكوست، حتّى اگر به اندازه سر مگس باشد !» .
ر . ك : ج ۲ / ص ۶۱۷ (ويژگى نماز پيامبر صلى اللَّه عليه وآله / گريه پيامبر صلى اللَّه عليه وآله در نماز) .
۶ / ۲ - ۸
درنگ كردن
۴۴۱.الكافى - به نقل از على بن عيسى ، در حديثى كه آن را به امامان عليهم السلام رسانده است - : موسى عليه السلام با خداوند - تبارك و تعالى - مناجات نمود . آن گاه [خداوند] در مناجاتش به او فرمود : «اى موسى! توبه را پيش و گناه را تأخير انداز و هنگامى كه در پيشگاه من به نماز مىايستى، درنگ كن» .