۴۲۶.امام حسن عليه السلام : دو نفر در يك نمازند، حال آن كه پاداش‏هايشان به اندازه آسمان و زمين از هم فاصله دارد.

۴۲۷.امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله مردى را ديد كه در نماز با ريشش بازى مى‏كند. فرمود: اگر دلش خاشع بود، اندامش نيز خاشع مى‏شد.

۴۲۸.امام على عليه السلام : انسان بايد در نمازش خشوع كند. اگر كسى دلش براى خداى عزّ وجلّ خاضع شود، اندامش نيز خاضع مى‏شوند و با چيزى بازى نمى‏كند. ^۱

۴۲۹.امام على عليه السلام : اين گونه نيست كه فقط نماز بخوانى و روزه بگيرى و صدقه بدهى؛ بلكه چنين بايد كه نماز با دلى پاك و عملى مقبولِ خداوند و خشوعى كامل باشد.

۴۳۰.امام باقر عليه السلام : نگاهت را پايين انداز و به سوى آسمان مدوز. بايد چهره‏ات رو به روى سجده‏گاهت باشد.

۴۳۱.امام حسن عليه السلام - در بيان اخلاق مؤمن - : در نماز كاملاً افتاده و فروتن و در زكات، گشاده‏دست است.

۴۲۶.الإمام الحسن عليه السلام : إنَّ الرَّجُلَينِ يَكونانِ في صَلاةٍ واحِدَةٍ ، وبَينَهُما مِثلُ ما بَينَ السَّماءِ وَالأَرضِ مِن فَضلِ الثَّوابِ . ^۱

۴۲۷.الإمام عليّ عليه السلام : إنَّ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله أبصَرَ رَجُلاً يَعبَثُ بِلِحيَتِهِ في صَلاتِهِ ، فَقالَ : إنّه لَو خَشَعَ قَلبُهُ لَخَشَعَت جَوارِحُهُ . ^۲

۴۲۸.عنه عليه السلام : لِيَخشَعِ الرَّجُلُ في صَلاتِهِ ، فَإِنَّهُ مَن خَشَعَ قَلبُهُ للَّهِ‏ِ عزّ وجلّ خَشَعَت جَوارِحُهُ ، فَلا يَعبَثُ بِشَي‏ءٍ . ^۳

۴۲۹.عنه عليه السلام : لَيسَ الشَّأنُ أن تُصَلِّيَ وتَصومَ وتَتَصَدَّقَ ، الشَّأنُ أن تَكونَ الصَّلاةُ بِقَلبٍ نَقِيٍّ ، وعَمَلٍ عِندَ اللَّهِ مَرضِيٍّ ، وخُشوعٍ سَوِيٍّ . ^۴

۴۳۰.الإمام الباقر عليه السلام : اِخشَع بِبَصَرِكَ ولا تَرفَعهُ إلَى السَّماءِ ، وَليَكُن حِذاءَ وَجهِكَ في مَوضِعِ سُجودِكَ . ^۵

۴۳۱.الإمام الحسن عليه السلام - في بَيانِ أخلاقِ المُؤمِنِ - : مُتَخَشِّعٌ فِي الصَّلاةِ ، مُتَوَسِّعٌ فِي الزَّكاةِ . ^۶