۳۹۹.امام صادق عليه السلام : امير مؤمنان عليه السلام به يارانش مىفرمود: «هر كس نماز بخواند و پيش از تكبيرة الإحرام بگويد: "اى نيكوكار ! زشتكار ، نزد تو آمده و تو خود به نيكوكار فرمان دادهاى كه از زشتكار بگذرد. تو نيكوكارى و من زشتكار . پس به حقّ محمّد و خاندانش، بر محمّد و خاندانش درود فرست و از زشتىهايى كه از من مىدانى ، در گذر"، خدا مىفرمايد: فرشتگان من ! گواه باشيد كه او را بخشيدم و طلبكاران او را راضى ساختم».
۴۰۰.امام باقر عليه السلام : هنگام رو كردن به سوى خداوند در نماز، كافى است كه بگويى: «به كسى روى آوردم كه آسمانها و زمين را آفريده است . بر دين پاك ابراهيم هستم، مسلمانم و از مشركان نيستم. همانا نماز و عبادتم و زندگى و مرگم براى پروردگار بىهمتاى جهانيان است و به اين ، فرمان يافتهام و بِدان تسليم هستم». و يك تكبير [براى آغاز نماز ]كفايتت مىكند.
۴۰۱.امام صادق عليه السلام : هنگامى كه به نماز ايستادى ، بگو: «خدايا ! من محمّد صلى اللَّه عليه وآله راپيشاپيشِ نيازم، قرار مىدهم و با او به سوى تو روى مىآورم. پس مرا در دنيا و آخرت به خاطر او در درگاهت آبرومند و مقرّب، قرار ده. نمازم را به خاطر او پذيرفته و گناهم را به خاطر او آمرزيده و دعايم را به خاطر او، روا شده قرار ده، كه تو آمرزشگر و مهربانى» .
