۳۹۵.امام صادق عليه السلام : بدان كه در پيشگاه كسى هستى كه تو را مىبيند و تو او را نمىبينى و چنان نماز بخوان كه گويى با آن وداع مىكنى و پس از آن، هرگز نماز نمىخوانى.
۳۹۶.امام على عليه السلام : هنگامى كه يكى از شما به نماز مىايستد، بايد نماز[ى همچون]خداحافظى كننده بخواند.
۳۹۷.لقمان - خطاب به پسرش - : هنگامى كه نماز مىخوانى ، مانند خداحافظى كننده با آن بخوان، گويى كه پس از آن ، ديگر زنده نمىمانى.
ر . ك : ج ۲ / ح ۹۶۴ .
۶ / ۲ - ۵
دعاى آغاز نماز
۳۹۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله - در دعاى خود، هنگامى كه مىخواست پس از تكبير، نماز را آغاز كند - : پاكدلانه به كسى روى آوردم كه آسمانها و زمين را آفريده و من از مشركان نيستم. نماز و عبادتم، و زندگى و مرگم، براى پروردگار بىهمتاى جهانيان است و به اين ، فرمان يافتهام و به آن تسليم هستم. خدايا! تو پادشاهى و جز تو خدايى نيست. تو را تسبيح مىكنم. تو پروردگار من هستى و من بنده تو ام. به خود ، ستم كردم و به گناهم اعتراف دارم. پس همه گناهانم را بيامرز ، كه هيچ كس جز تو، گناهان را نمىآمرزد، و به نيكوترين خوى، رهنمونم كن ، كه جز تو به آنها ره نمىنمايد و خوىهاى زشت را از من دور ساز ، كه جز تو آنها را دور نمىكند. آماده و حاضرم . من با تو و به سوى تو هستم و جز به سوى تو راه نجات و پناهى نيست.
از تو آمرزش مىطلبم و به سوى تو باز مىگردم.
