۳۸۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هنگامى كه انسان با امام نماز بخواند تا آن كه نمازش را به پايان ببرد، شب‏زنده‏دارى يك شب برايش حساب مى‏شود.

۳۸۲.مسند زيد : امام على عليه السلام ابو دردا را يك روز صبح ديد كه خوابيده است . از او پرسيد: «ابو دردا ! چه شده است؟» .
گفت: شب ، كار و عبادتى داشتم و خواب ماندم.
على عليه السلام فرمود: «آيا نماز صبح به جماعت را رها كردى؟» .
گفت: آرى.
امام على عليه السلام فرمود: «اى ابودردا! اگر نماز عشا و صبح را به جماعت بخوانم، برايم محبوب‏تر از آن است كه ميان آن دو را شب‏زنده‏دارى كنم. آيا نشنيده‏اى كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله مى‏فرمود: اگر مردم ثواب اين دو نماز جماعت را مى‏دانستند، خود را به آنها مى‏رساندند ، هر چند افتان و خيزان ، كه آن دو ، گناهان ميان خود را مى‏زدايند».

۳۸۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هر كس نماز صبح و عشا را به جماعت بخواند، در پناه خداست. هر كس به او ستم كند، به خدا ستم كرده و هر كس او را كوچك بشمارد، خدا را كوچك شمرده است.

۳۸۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هر كس براى خواندن نماز جماعت واجب [به مسجد ]برود، گويى به حج مى‏رود و هر كس براى خواندن نماز مستحبى برود، گويى به عمره‏اى كامل مى‏رود.

۳۸۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله - در وصيت خويش به امام على عليه السلام - : اى على! سه چيز ، درجه و سه چيز ، كفّاره و سه چيز ، هلاك كننده و سه چيز ، نجات دهنده است. درجه‏ها: كامل وضو گرفتن در سرما، پس از نماز انتظار نمازى ديگر را كشيدن و رفتن به جماعت‏ها در روز و شب است و... .

۳۸۱.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : إنَّ الرَّجُلَ إذا صَلّى‏ مَعَ الإِمامِ حَتّى‏ يَنصَرِفَ ، حُسِبَ لَهُ قِيامُ لَيلَةٍ . ^۱

۳۸۲.مسند زيد : حَدَّثَني زَيدُ بنُ بنُ عَلِيٍّ عَن أبيهِ عَن جَدِّهِ عن عليّ عليه السلام أنَّهُ غَدا عَلى‏ أبِي الدَّرداءِ ، فَوَجَدَهُ مُتَصَبِّحاً - يَعني نائِماً - فَقالَ : ما لَكَ يا أبَا الدَّرداءِ ؟ قالَ : كانَ مِنّي مِنَ اللَّيلِ شَي‏ءٌ فَنِمتُ ، فَقالَ عَلِيٌّ عليه السلام : أفَتَرَكتَ صَلاةَ الصُّبحِ في جَماعَةٍ؟ قالَ : نَعَم .
قال عَلِيٌّ عليه السلام : يا أبَا الدَّرداءِ ، لَأَن اُصَلِّيَ الفَجرَ والعِشاءَ الآخِرَة في جَماعَةٍ أحَبُّ إلَيَّ مِن أن اُحيِيَ ما بَينَهُما ، أوَما سَمِعتَ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله يَقولُ : «لَو يَعلَمونَ ما فيهِما لَأَتَوهُما ولَو حَبواً ^۲ ، وإنَّهُما لَيُكَفِّرانِ ما بَينَهُما»؟! ^۳

۳۸۳.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : مَن صَلَّى الغَداةَ وَالعِشاءَ الآخِرَةَ في جَماعَةٍ فَهُوَ في ذِمَّةِ اللَّهِ ، فَمَن ظَلَمَهُ فَإِنّما يَظلِمُ اللَّهَ ، ومَن حَقَّرَهُ فَإِنَّما يُحَقِّرُ اللَّهَ . ^۴

۳۸۴.عنه صلى اللَّه عليه وآله : مَن مَشى‏ إلى‏ صَلاةٍ مَكتوبَةٍ فِي الجَماعَةِ فَهِيَ كَحَجَّةٍ ، ومَن مَشى‏ إلى‏ صَلاةِ تَطَوُّعٍ فَهِيَ كَعُمرَةٍ تامَّةٍ . ^۵

۳۸۵.عنه صلى اللَّه عليه وآله - في وَصيَّتِهِ لِعَليٍّ عليه السلام - : يا عَليُّ ، ثَلاثٌ دَرَجاتٌ وثَلاثٌ كَفّاراتٌ ، وثَلاثٌ مُهلِكاتٌ وثَلاثٌ مُنجياتٌ ، فَأَمَّا الدَّرجاتُ فَإِسباغُ الوُضوءِ فِي السَّبَراتِ ^۶ ، وانتِظارُ الصَّلاةِ بَعدَ الصَّلاةِ وَالمَشيُ بِاللَّيلِ وَالنَّهارِ إلَى الجَماعاتِ و ... . ^۷