225
شناخت‌نامه نماز جلد اوّل

۵ / ۱۱

و اين چند بركت‏

۳۱۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله - پيوسته مى‏فرمود - : هر كس خود را به انتظار فرا رسيدن وقت نمازى واجب، نگاه دارد تا آن را در اوّل وقتش بخواند و ركوع و سجود و خشوعش را كامل بياورد و سپس خداى عزّ وجلّ را تمجيد و تعظيم و ثنا گويد تا آن كه وقت نماز ديگرى برسد و ميان اين دو ، كار لغوى نكند، خداوند ، اجر حج‏گزار و عمره‏گزار را برايش مى‏نويسد و از زمره اهل علّيّين ۱ مى‏شود .

۳۱۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : خداوند ، فرشته‏اى به نام سخائيل دارد كه براى نمازگزاران به هنگام هر نماز ، برگه‏هايى از پروردگار بزرگ جهانيان عزّ وجلّ مى‏گيرد. هنگامى كه مؤمنان، صبح بر مى‏خيزند و وضو مى‏گيرند و نماز صبح را مى‏خوانند، برگه‏اى را براى آنان از خداى عزّ وجلّ مى‏گيرد كه در آن ، نوشته شده است: «من ، خداى جاويدم. بندگانم! شما را در پناه خود قرار دادم و در سايه حمايت و نگاهبانى خود در آوردم. به عزّتم سوگند، شما را وا نمى‏گذارم و گناهانتان تا ظهر ، آمرزيده شده است».
پس هنگام ظهر كه بر مى‏خيزند و وضو مى‏گيرند و نماز مى‏خوانند، براى آنان برگه دوم را از خداى عزّ وجلّ مى‏گيرد كه در آن ، نوشته شده است: «من خداى توانايم. بندگانم! بدى‏هايتان را به نيكى تبديل كردم و آنها را آمرزيدم و به سبب خشنودى‏ام از شما، در منزلگاه شُكوه ، جايتان دادم».
پس هنگام عصر كه بر مى‏خيزند و وضو مى‏گيرند و نماز مى‏خوانند، برگه سوم را براى آنان از خداى عزّ وجلّ مى‏گيرد كه در آن ، نوشته شده است: «من ، خداى بزرگم. يادم با شُكوه و قدرتم بسيار است. بندگان من! پيكرهايتان را بر آتش حرام كردم و شما را در جايگاه نيكان، نشاندم و تبهكارىِ تبهكاران را با رحمتم از شما دور كردم».
پس هنگام مغرب كه بر مى‏خيزند و وضو مى‏گيرند و نماز مى‏خوانند، برگه چهارم را براى آنان از خداى عزّ وجلّ مى‏گيرد كه در آن ، نوشته شده است: «من خداوند چيره، بزرگ و والايم. بندگان من! فرشتگانم از نزد شما با خشنودى بالا آمدند. بر خود واجب كردم كه شما را خشنود سازم و روز قيامت، آرزويتان را برآورده سازم».
پس هنگام عشا كه بر مى‏خيزند و وضو مى‏گيرند و نماز مى‏خوانند، برگه پنجم را براى آنان از خداى عزّ وجلّ مى‏گيرد كه در آن ، نوشته شده است: «همانا من خداوندم. نه خدايى غير از من هست و نه پروردگارى جز من. بندگان من! در خانه‏هاى خود طهارت ساختيد و به سوى خانه‏هاى من گام برداشتيد و در ياد من فرو رفتيد و حقّ مرا شناختيد و واجباتم را انجام داديد. اى سخائيل و ديگر فرشتگانم! شما را گواه مى‏گيرم كه من از آنان خشنود شدم».
سخائيل هر شب، پس از نماز عشا، سه بار ندا در مى‏دهد: اى فرشتگان خداوند! همانا خداوند - تبارك و تعالى - نمازگزاران يكتاپرست را آمرزيد. پس هيچ فرشته‏اى در آسمان‏هاى هفتگانه نمى‏ماند ، جز اين كه براى نمازگزاران آمرزش مى‏طلبد و براى مداومتشان بر اين كار، دعا مى‏كند. هر كس ، مرد يا زن ، نماز شب روزى‏اش شود و فقط براى خداى عزّ وجلّ برخيزد، وضويى كامل بگيرد و براى خداى بزرگ سترگ با نيّتى راست و دلى پيراسته و تنى افتاده و چشمى گريان، نماز بگزارد، خداوند - تبارك و تعالى - پشت سر او، نُه صف از فرشتگان قرار مى‏دهد كه تعداد فرشتگان در هر صف را جز خداى - تبارك و تعالى - نمى‏داند. يك طرف صف ، در شرق و طرف ديگرش ، در غرب است و هنگامى كه [از نمازش‏] فارغ شد، براى وى به عدد اين فرشتگان، درجه نوشته مى‏شود.

ر . ك : ص ۸۹ (فصل دوم : ويژگى‏هاى نماز) و ص ۱۲۳ (فصل سوم : حكمت نماز) .

1.علّيّين در فرهنگ اسلامى ، به آسمان هفتم و يا بالاترين مقام قرب الهى گفته مى‏شود.


شناخت‌نامه نماز جلد اوّل
224

۵ / ۱۱

وهذِهِ البَرَكاتُ‏

۳۱۷.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله - أنَّهُ كانَ يَقولُ - : مَن حَبَسَ نَفسَهُ عَلى‏ صَلاةِ فَريضَةٍ يَنتَظِرُ وَقتَها ، فَصَلّاها في أوَّلِ وَقتِها ، فَأَتَمَّ رُكوعَها وسُجودَها وخُشوعَها ، ثُمَّ مَجَّدَ اللَّهَ عزّ وجلّ وعَظَّمَهُ وحَمِدَهُ حَتّى‏ يَدخُلَ وَقتُ صَلاةٍ اُخرى‏ لَم يَلغُ بَينَهُما ، كَتَبَ اللَّهُ لَهُ كَأَجرِ الحاجِّ وَالمُعتَمِرِ ، وكانَ مِن أهلِ عِلِّيّينَ . ۱

۳۱۸.عنه صلى اللَّه عليه وآله : إنَّ للَّهِ‏ِ تَبارَكَ وتَعالى‏ مَلَكًا يُسَمّى‏ سَخائيلَ يَأخُذُ البَرَواتِ ۲ لِلمُصَلّينَ عِندَ كُلِّ صَلاةٍ مِن رَبِّ العالَمينَ جَلَّ جَلالُهُ ، فَإِذا أصبَحَ المُؤمِنونَ وقاموا وتَوَضَّؤوا وصَلَّوا صَلاةَ الفَجرِ أخَذَ مِنَ اللَّهِ عزّ وجلّ بَراءَةً لَهُم مَكتوبٌ فيها : أنَا اللَّهُ الباقي ، عِبادي وإمائي في حِرزي جَعَلتُكُم ، وفي حِفظي وتَحتَ كَنَفي صَيَّرتُكُم ، وعِزَّتي لا خَذَلتُكُم ، وأنتُم مَغفورٌ لَكُم ذُنوبُكُم إلَى الظُّهرِ .
فَإِذا كانَ وَقتُ الظُّهرِ فَقاموا وتَوَضَّؤوا وصَلَّوا أخَذَ لَهُم مِنَ اللَّهِ عزّ وجلّ البَراءَةَ الثّانيَةَ مَكتوبٌ فيها : أنَا اللَّهُ القادِرُ ، عبادي وإمائي بَدَّلتُ سَيِّئاتِكُم حَسَناتٍ ، وغَفَرتُ لَكُمُ السَّيِّئاتِ ، وأحلَلتُكُم بِرِضائي عَنكُم دارَ الجَلالِ .
فَإِذا كانَ وَقتُ العَصرِ فَقاموا وتَوَضَّؤوا وصَلَّوا أخَذَ لَهُم مِنَ اللَّهِ عزّ وجلّ البَراءَةَ الثّالِثَةَ مَكتوبٌ فيها : أنَا اللَّهُ الجَليلُ ، جَلَّ ذِكري وعَظُمَ سُلطاني ، عَبيدي وإمائي حَرَّمتُ أبدانَكُم عَلَى النّارِ ، وأسكنتُكُم مَساكِنَ الأَبرارِ ، ودَفَعتُ عَنكُم بِرَحمَتي شَرَّ الأَشرارِ .
فَإِذا كانَ وَقتُ المَغرِبِ فَقاموا وتَوَضَّؤوا وصَلَّوا أخَذَ لَهُم مِنَ اللَّهِ عزّ وجلّ البَراءَةَ الرّابِعَةَ مَكتوبٌ فيها : أنَا اللَّهُ الجَبّارُ الكَبيرُ المُتَعالُ ، عَبيدي وإمائي صَعِدَ مَلائِكَتي مِن عِندِكُم بِالرِّضا ، وحَقَّ عَلَيَّ أن اُرضيَكُم واُعطيَكُم يَومَ القيامَةِ مُنيَتَكُم .
فَإِذا كانَ وَقتُ العِشاءِ فَقاموا وتَوَضَّؤوا وصَلَّوا أخَذَ مِنَ اللَّهِ عزّ وجلّ لَهُم البَراءَةَ الخامِسَةَ مَكتوبٌ فيها : إنّي أنَا اللَّهُ لا إله غَيري ولا رَبَّ سِوايَ ، عِبادي وإمائي في بُيوتِكُم تَطَهَّرتُم ، وإلى‏ بُيوتي مَشَيتُم ، وفي ذِكري خُضتُم ، وحَقّي عَرَفتُم ، وفَرائِضي أدَّيتُم ، اُشهِدُك يا سَخائيلُ وسائِرَ مَلائِكَتي أنّي قَد رَضيتُ عَنهُم .
فَيُنادي سَخائيلُ بِثَلاثِ أصواتٍ كُلَّ لَيلَةٍ بَعدَ صَلاةِ العِشاءِ : يا مَلائِكَةَ اللَّهِ ، إنَّ اللَّهَ تَبارَكَ وتَعالى‏ قَد غَفَرَ لِلمُصَلّينَ المُوَحِّدينَ . فَلا يَبقى‏ مَلَكٌ فِي السَّماواتِ السَّبعِ إلَّا استَغفَرَ لِلمُصَلّينَ ودَعا لَهُم بِالمُداوَمَةِ عَلى‏ ذلِكَ .
فَمَن رُزِقَ صَلاةَ اللَّيلِ مِن عَبدٍ أو أمَةٍ قام للَّهِ‏ِ عزّ وجلّ مُخلِصًا فَتَوَضَّأَ وُضوءاً سابِغًا ، وصَلّى‏ للَّهِ‏ِ عزّ وجلّ بِنيَّةٍ صادِقَةٍ وقَلبٍ سليمٍ وبَدَنٍ خاشِعٍ وعَينٍ دامِعَةٍ ، جَعَلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وتَعالى‏ خَلفَهُ تِسعَةَ صُفوفٍ مِنَ المَلائِكَةِ ، في كُلِّ صَفٍّ ما لا يُحصي عَدَدَهُم إلَّا اللَّهُ تَبارَكَ وتَعالى‏ ، أحدُ طَرَفَي كُلِّ صَفٍّ بِالمَشرِقِ والآخَر بِالمَغرِبِ ، فَإِذا فَرَغَ كُتِبَ لَهُ بِعَدَدِهِم دَرَجاتٌ . ۳

راجع : ص ۸۸ (الفصل الثاني : خصائص الصلاة)
و ص ۱۲۲ (الفصل الثالث : حكمة الصلاة) .

1.كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۱ ص ۲۱۱ ح ۶۴۲ عن الإمام الصادق عليه السلام ، بحار الأنوار : ج ۸۴ ص ۲۶۰ ذيل ح ۵۸ نقلاً عن أسرار الصلاة للشهيد الثاني وليس فيه «ينتظر وقتها فصلاها في أول وقتها» ، وسائل الشيعة : ج ۳ ص ۸۴ ح ۴۶۶۱ .

2.في فلاح السائل : «البراءات» بدل «البروات» .

3.الأمالي للصدوق : ص ۱۲۴ ح ۱۱۴ ، فلاح السائل : ص ۳۳۶ ح ۲۲۵ ، جامع الأخبار : ص ۱۸۱ ح ۴۴۲ كلّها عن ابن عبّاس ، روضة الواعظين : ص ۳۴۵ ، بحار الأنوار : ج ۸۲ ص ۲۰۳ ح ۳ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه نماز جلد اوّل
    سایر پدیدآورندگان :
    محمد محمدی ری شهری، با همکاری مرتضی خوش‌نصیب، ترجمۀ عبدالهادی مسعودی
    تعداد جلد :
    2
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    1392
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 18538
صفحه از 440
پرینت  ارسال به