۲۹۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : دو هنگام ، درهاى آسمان باز مى‏شوند: وقت نماز و هنگام صف كشيدن براى پيكار در راه خدا.

۲۹۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : حاجت‏هاى قطعى خود را هنگام نماز صبح از خدا بخواهيد.

۲۹۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هر كس حاجت دنيايى يا آخرتى از خدا مى‏خواهد، آن را هنگام نماز عشا بطلبد كه نمازى است كه هيچ يك از امّت‏هاى پيش از شما آن را نخوانده است.

۲۹۵.امام صادق عليه السلام : هنگامى كه مؤمن به نماز مى‏ايستد، خداوند ، حورهاى بهشتى را بر مى‏انگيزد تا گرد او را بگيرند و هنگامى كه نماز را تمام مى‏كند و مى‏رود و هيچ يك از آنان را از خدا نمى‏طلبد، شگفت‏زده پراكنده مى‏شوند.

۲۹۲.عنه صلى اللَّه عليه وآله : ساعَتانِ تُفتَحُ فيهِما أبوابُ السَّماءِ : عِندَ حُضورِ الصَّلاةِ ، وعِندَ الصَّفِّ في سَبيلِ اللَّهِ . ^۱

۲۹۳.عنه صلى اللَّه عليه وآله : سَلُوا اللَّهَ حَوائِجَكُم البَتَّةَ ^۲ في صَلاةِ الصُّبحِ . ^۳

۲۹۴.عنه صلى اللَّه عليه وآله : مَن كانَ طالِباً إلَى اللَّهِ عزّ وجلّ حاجَةً في أمرِ دُنياهُ وآخِرَتِهِ ، فَليَطلُبها فِي العِشاءِ الآخِرَةِ ؛ فَإِنَّها صَلاةٌ لَم يُصَلِّها أحَدٌ مِنَ الاُمَمِ قَبلَكُم . ^۴

۲۹۵.الإمام الصادق عليه السلام : إذا قامَ المُؤمِنُ فِي الصَّلاةِ ، بَعَثَ اللَّهُ الحورَ العينَ حَتّى‏ يَحدِقنَ ^۵ بِهِ ، فَإِذَا انصَرَفَ ولَم يَسأَلِ اللَّهَ مِنهُنَّ شَيئاً تَفَرَّقنَ وهُنَّ مُتَعَجِّباتٌ . ^۶