۲۵۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : مثال نماز در ميان شما، مثال جوى آبى است كه بر خانه يكى از شما روز و شب روان باشد و او پنج بار ، خود را در آن بشويد. پس [همان گونه كه ]هيچ چركى با پنج بار شستن باقى نمى‏ماند، گناهان نيز با پنج بار نماز خواندن، باقى نمى‏مانند.

۲۵۸.امام باقر عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله فرمود: «اگر بر در خانه يكى از شما، جوى آبى باشد و هر روز پنج بار ، خود را در آن بشويد، در تن وى چركى باقى مى‏ماند؟» . گفتيم : ^۱ نه .
فرمود: «پس همانا نماز، همانند همان جوى روان است كه چون خوانده شود، گناهان ميان آن نماز و نماز قبلى را پاك مى‏كند» .

۲۵۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : نمازهاى پنجگانه، كفّاره [خطاهاى‏] ميان آنهايند. اگر مردى ميان منزل و محلّ كارش، پنج جوى آب براى شست و شوى خويش داشته باشد و هر گاه به محلّ كارش مى‏رود و در آن جا كار مى‏كند و عرق مى‏ريزد، به اين جوى‏ها برود و خود را پاكيزه كند، آيا از چرك و كثيفى وى ، چيزى مى‏ماند؟ نمازهاى پنجگاه نيز چنين اند. هر گاه خطايى از او سر زند يا آنچه خدا خواهد بشود، نماز بخواند و دعا كند و آمرزش بطلبد . هر چه در اوست ، آمرزيده مى‏گردد .

۲۶۰.امام على عليه السلام - در سخنان حكيمانه منسوب به ايشان - : نماز، صابون خطاهاست.

۲۵۷.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : إنَّما مَثَلُ الصَّلاةِ فيكُم كَمَثَلِ السَّرِيِّ - وهُوَ النَّهرُ - عَلى‏ بابِ أحَدِكُم يَخرُجُ إلَيهِ فِي‏اليَومِ واللَّيلَةِ يَغتَسِلُ مِنهُ خَمسَ مَرّاتٍ ، فَلَم يَبقَ الدَّرَنُ ^۱ مَعَ الغَسلِ خَمسَ مَرّاتٍ ، ولَم تَبقَ الذُّنوبُ مَعَ الصَّلاةِ خَمسَ مَرّاتٍ . ^۲

۲۵۸.الإمام الباقر عليه السلام : قالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله : لَو كانَ عَلى‏ بابِ دارِ أحَدِكُم نَهرٌ فَاغتَسَلَ في كُلِّ يَومٍ مِنهُ خَمسَ مَرّاتٍ ، أكانَ يَبقى‏ في جَسَدِهِ مِنَ الدَّرَنِ شَي‏ءٌ ؟ قُلنا ^۳ : لا .
قالَ : فَإِنَّ مَثَلَ الصَّلاةِ كَمَثَلِ النَّهرِ الجاري ، كُلَّما صُلِّيَ صَلاةٌ كَفَّرَت ما بَينَهُما مِنَ الذُّنوبِ . ^۴

۲۵۹.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : الصَّلَواتُ الخَمسُ كَفّارَةٌ لِما بَينَها ، أرَأَيتُم لَو أنَّ رَجُلًا كانَ لَهُ مُغتَسَلٌ بَينَ مَنزِلهِ ومُعتَمَلِهِ خَمسَةُ أنهارٍ ، فَإِذَا انطَلَقَ إلى‏ مُعتَمَلِهِ عَمِلَ فيهِ ما شاءَ اللَّهُ فَأَصابَهُ الوَسَخُ وَالعَرَقُ ، فَكُلَّما مَرَّ بِنَهرٍ اِغتَسَلَ ، ما كانَ ذلِكَ يُبقِي مِن دَرَنِهِ ؟ وكَذلِكَ الصَّلواتُ ، كُلَّما عَمِلَ خَطِيئةً أو ما شاءَ اللَّهُ ثُمّ صَلَّى‏ ودَعا وَاستَغفَرَ ، غُفِرَ لَهُ ما كانَ فيهِ . ^۵

۲۶۰.الإمام عليّ عليه السلام - فِي الحِكَمِ المَنسوبَةِ إلَيهِ - : الصَّلاةُ صابونُ الخَطايا . ^۶