۲۳۲.سنن الدارمى - به نقل از ابو عثمان - : با سلمان زير درختى بوديم كه شاخه خشكى را از آن گرفت و تكان داد، تا اين كه برگ‏هايش ريخت و گفت: آيا نمى‏پرسى: چرا اين گونه مى‏كنم؟
گفتم: چرا اين گونه كردى؟
گفت: پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله برايم اين گونه كرد و سپس فرمود: «همانا مسلمان ، هر گاه وضويى نيكو گرفت و نمازهاى پنجگانه را خواند، گناهانش مى‏ريزد، همان گونه كه اين برگ‏ها ريخت» . سپس فرمود : (و در دو طرف روز و نخستين ساعات شب، نماز بر پا دار . همانا خوبى‏ها، بدى‏ها را از ميان مى‏برند. اين ، پندى براى پند گيرندگان است) .

۲۳۳.مسند ابن حنبل - به نقل از سلمان - : با پيامبر خدا در سايه درختى بوديم كه شاخه خشكى را از آن گرفت و تكان داد، تا اين كه برگ‏هايش ريخت و آن گاه فرمود: «آيا از من نمى‏پرسيد: چرا اين گونه كردم؟» .
گفتيم: اى پيامبر خدا! آگاهمان كنيد.
فرمود: «بنده مسلمان ، هر گاه به نماز مى‏ايستد، گناهانش فرو مى‏ريزد، همان گونه كه برگ‏هاى اين درخت فرو ريخت».

۲۳۴.مسند ابن حنبل - به نقل از ابو ايّوب انصارى - : پيامبر همواره مى‏فرمود : «هر نماز، خطاهاى پيش از خود را مى‏زدايد» .

۲۳۲.سنن الدّارِميّ عن أبي عثمان : كُنتُ مَعَ سَلمانَ تَحتَ شَجَرَةٍ ، فَأَخَذَ مِنها غُصنًا يابِسًا فَهَزَّهُ حَتّى‏ تَحاتَّ ^۱ وَرَقُهُ ، قالَ : أما تَسأَلُني لِمَ أفعَلُ هذا ؟ قُلتُ لَهُ : لِمَ فَعَلتَهُ ؟ قالَ : هكَذا فَعَلَ بي رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله ثُمَّ قالَ : إنَّ المُسلِمَ إذا تَوَضَّأَ فَأَحسَنَ الوُضوءَ وصَلَّى الخَمسَ تَحاتَّت ذُنوبُهُ كما تَحاتَّ هذَا الوَرَقُ ، ثُمَّ قالَ : (وأقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وزُلَفًا مِنَ اللَّيلِ ... ذلِكَ ذِكرى‏ لِلذّاكِرينَ) . ^۲

۲۳۳.مسند ابن حنبل عن سلمان : كُنّا مَعَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله في ظِلِّ شَجَرَةٍ ، فَأَخَذَ غُصناً مِنها فَنَفَضَهُ فَتَساقَطَ وَرَقُهُ ، فَقالَ : ألا تَسأَلونّي عَمّا صَنَعتُ؟ فَقُلنا : أخبِرنا يا رسولَ اللَّهِ . فَقالَ : إنَّ العَبدَ المُسلِمَ إذا قامَ إلَى الصَّلاةِ تَحاتَّت عَنهُ خَطاياهُ كَما تَحاتُّ وَرَقُ هذِهِ الشَّجَرَةِ . ^۳

۲۳۴.مسند ابن حنبل عن أبي أيّوب الأنصاريّ : إنَّ النَّبِيَّ صلى اللَّه عليه وآله كانَ يَقولُ : إنَّ كُلَّ صَلاةٍ تَحُطُّ ما بَينَ يَدَيها مِن خَطيئَةٍ . ^۴