۲۲۷.امام صادق عليه السلام - در باره سخن خداى متعال: (هدايتى براى پرهيزگاران است) - : پرهيزگاران ، شيعيان ما هستند؛ (كسانى كه به غيب ايمان مى‏آورند و نماز را بر پا مى‏دارند و از آنچه روزى‏شان كرده‏ايم ، انفاق مى‏كنند) و از آنچه به آنان آموخته‏ايم، خبر مى‏دهند.

۲۲۸.امام صادق عليه السلام : چه نيك مردى است كسى كه غسل مى‏كند يا وضوى كامل مى‏گيرد و سپس براى ركوع و سجود به جايى مى‏رود كه كسى او را نبيند تا بر كارش آگاه شود!

۲۲۹.امام باقر عليه السلام : ابو ذر مى‏گفت:... اى طالب علم! نماز بخوان ، پيش از آن كه شب و روزى نداشته باشى كه نماز بخوانى . نماز براى نمازگزار، به اذن الهى، همانند مردى است كه بر فرمان‏روايى وارد شده و او به سخنش گوش مى‏دهد تا از بيان نيازش فارغ شود . همين گونه است انسان مسلمان . تا هنگامى كه در نماز است، خداوند پيوسته به او مى‏نگرد تا نمازش را به پايان برد.

۲۲۷.الإمام الصادق عليه السلام - في قَولِهِ تَعالى‏ (هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ) - : المُتَّقونَ شيعَتُنا (الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَوةَ وَ مِمَّا رَزَقْنَهُمْ يُنفِقُونَ) ومِمّا عَلَّمناهُم يُنبِئونَ . ^۱

۲۲۸.عنه عليه السلام : ما أحسَنَ الرَّجُلَ يَغتَسِلُ أو يَتَوَضَّأُ فَيُسبِغُ الوُضوءَ ، ثُمَّ يَتَنَحّى‏ حَيثُ لا يَراهُ أنيسٌ ، فَيُشرِفُ عَلَيهِ وهُوَ راكِعٌ أو ساجِدٌ . ^۲

۲۲۹.الإمام الباقر عليه السلام : انّ أباذرّ رحمة اللَّه عليه كانَ يَقولُ : ... يا مُبتَغِيَ العِلمِ ، صَلِّ قَبلَ أن لا تَقدِرَ عَلى‏ لَيلٍ ولا نَهارٍ تُصَلّي فيهِ ، إنَّما مَثَلُ الصَّلاةِ لِصاحِبِها بِإِذنِ اللَّهِ ، كَمَثَلِ رَجُلٍ دَخَلَ عَلى‏ سُلطانٍ فَأَنصَتَ لَهُ حَتّى‏ فَرَغَ مِن حاجَتِهِ ، كَذلِكَ المَرءُ المُسلِمُ مادامَ في صَلاتِهِ لَم يَزَلِ اللَّهُ يَنظُرُ إلَيهِ حَتّى‏ يَفرُغَ مِن صَلاتِهِ . ^۳