۲۱۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هيچ كس وضويى كامل و نيكو نمىگيرد و سپس براى نماز به مسجد نمىآيد، مگر اين كه خداوند با لطف و خوشى از او استقبال مىكند؛ همچون خوشحالى خانواده شخص غائب، هنگام ورودش.
۲۱۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : چه حفظ كرده، چه حفظ كرده، چه حفظ كرده، چوپانى بر قلّه كوه كه نماز را در آن جا بر پا مىدارد!
۲۱۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هيچ بامداد و شامگاهى نيست جز آن كه قطعههاى زمين يكديگر را ندا مىدهند: «اى همسايه! آيا امروز ، بنده شايستهاى بر تو گذشته است كه بر روى تو نماز بخواند يا خدا را ياد كرده باشد؟» اگر آن قطعه زمين بگويد: آرى، آن را براى آن ، فضيلتى مىبينند.
۲۱۷.سنن النسائى - به نقل از ابن عبّاس - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله فرمود: «آيا شما را از كسى كه بهترين جايگاه را دارد ، با خبر نكنم؟» .
گفتيم: چرا، اى پيامبر خدا!
فرمود: «سوارى كه عنان اسبش را گرفته و در راه خدا مىجنگد تا بميرد يا شهيد شود. از فرد پس از او نيز آگاهتان كنم؟» .
گفتيم: آرى ، اى پيامبر خدا!
فرمود: «مردى كه گوشه عزلت در درّهاى گزيده و نماز را بر پا مىدارد و زكات مىدهد و از بدكارىهاى مردم، كناره مىگيرد».
