۱۶۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : مواظبت بسيار شخص بر انجام نمازها، براى ديندار بودنش كفايت مى‏كند.

۱۶۱.سنن النسائى - به نقل از عبد اللَّه بن مسعود - : از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله پرسيدم: كدام عمل را خدا بيشتر دوست دارد؟
فرمود: «خواندن نماز در وقتش و...» .

۱۶۲.صحيح مسلم - به نقل از عبد اللَّه بن مسعود - : به پيامبر صلى اللَّه عليه وآله گفتم: كدام عمل، بيشتر به بهشت نزديك مى‏كند؟
فرمود: «نماز در وقت خود».

۱۶۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هر كس نماز را در وقتش بخواند و وضويش را كامل بگيرد و قيام و خشوع و ركوع و سجودش را كامل به جا بياورد، نمازش درخشان و تابناك در مى‏آيد و مى‏گويد: خدا حفظت كند ، آن گونه كه مرا حفظ كردى!

۱۶۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : اگر اين ستون از آنِ يكى از شما باشد، ناخوش مى‏دارد كه آن قطع شود . پس چگونه حاضر مى‏شود نمازش را كه ستون دين خداست، قطع كند؟! نمازتان را تمام و كامل بخوانيد كه خداوند ، جز كامل را نمى‏پذيرد.

۱۶۵.صحيح ابن خزيمة - به نقل از شرحبيل بن حسنه - : پيامبر خدا با يارانش نماز خواند و سپس ميان دسته‏اى از آنان نشست . مردى وارد شد و به نماز ايستاد و ركوع كرد ؛ ولى سجودش، مانند نوك زدن پرنده بود.
پيامبر صلى اللَّه عليه وآله فرمود: «آيا او را مى‏بينيد؟ هر كس با اين وضعيت بميرد، به غير دين محمّد مرده است. در نمازش نوك مى‏زند، همان گونه كه كلاغ به خون نوك مى‏زند. كسى كه ركوع مى‏كند و سجده‏اش مانند نوك زدن است، مثال گرسنه‏اى است كه تنها يكى دو خرما مى‏خورد. چه فايده‏اى براى او دارد؟ وضو را كامل بگيريد. واى بر پشت پاها از آتش! ^۱ ركوع و سجود را كامل انجام دهيد» .

۱۶۰.عنه صلى اللَّه عليه وآله : حَسبُ الرَّجُلِ من دينِهِ كَثرَةُ مُحافَظَتِهِ عَلى‏ إقامَةِ الصَّلَواتِ . ^۱

۱۶۱.سنن النسائي عن عبداللَّه بن مسعود : سَأَلتُ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله : أيُّ العَمَلِ أحَبُّ إلَى اللَّهِ عزّ وجلّ؟ قالَ : إقامُ الصَّلاةِ لِوَقتِها و ... . ^۲

۱۶۲.صحيح مسلم عن عبداللَّه بن مسعود : قُلتُ : يا نَبِيَّ اللَّهِ ، أيُّ الأَعمالِ أقرَبُ إلَى الجَنَّةِ؟ قالَ : الصَّلاةُ عَلى‏ مَواقيتِها . ^۳

۱۶۳.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : مَن صَلَّى الصَّلاةَ لِوَقتِها ، وأسبَغَ لَها وُضوءَها ، وأتَمَّ لَها قِيامَها وخُشوعَها ورُكوعَها وسُجودَها ، خَرَجَت وهِيَ بَيضاءُ مُسفِرَةٌ تَقولُ : حَفِظَكَ اللَّهُ كَما حَفِظتَني . ^۴

۱۶۴.عنه صلى اللَّه عليه وآله : لَو كانَ لِأَحَدِكُم هذِهِ السّارِيَةُ ^۵ لَكَرِهَ أن تُجدَعَ ^۶ ، كَيفَ أن يَعهَدَ أحَدُكُم فَيَجدَعَ صَلاتَهُ الَّتي هِيَ للَّهِ‏ِ؟! فَأَتِمّوا صَلاتَكُم ؛ فَإِنَّ اللَّهَ لا يَقبَلُ إلّا تامّاً . ^۷

۱۶۵.صحيح ابن خزيمة عن شرحبيل بن حسنة : صَلّى‏ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله بِأَصحابِهِ ، ثُمَّ جَلَسَ في طائِفَةٍ مِنهُم ، فَدَخَلَ رَجُلٌ فَقامَ يُصَلّي ، فَجَعَلَ يَركَعُ ويَنقُرُ في سُجودِهِ .
فَقالَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه وآله : أتَرَونَ هذا؟ مَن ماتَ عَلى‏ هذا ماتَ عَلى‏ غَيرِ مِلَّةِ مُحَمَّدٍ ؛ يَنقُرُ صَلاتَهُ كما يَنقُرُ الغُرابُ الدَّمَ . إنَّما مَثَلُ الَّذي يَركَعُ ويَنقُرُ في سُجودِهِ كَالجائِعِ لا يَأكُلُ إلَّا التَّمرَةَ وَالتَّمرَتَينِ ، فَماذا تُغنِيانِ عَنهُ؟! فَأَسبِغُوا الوُضوءَ ، وَيلٌ لِلأَعقابِ مِنَ النّارِ ، أتِمُّوا الرُّكوعَ وَالسُّجودَ . ^۸