۱۱۷.تفسير ابن كثير - به نقل از عمران بن حصين - : در باره سخن خدا: (همانا نماز از كار زشت و ناپسند باز مى‏دارد) از پيامبر صلى اللَّه عليه وآله پرسيده شد. فرمود: «هر كس نمازش او را از كار زشت و ناپسند باز ندارد، نمازى ندارد».

۱۱۸.مجمع البيان - به نقل از انس - : جوانى از انصار همراه پيامبر نماز مى‏گزارد و كارهاى زشت هم مى‏كرد. اين مطلب را به پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله گفتند. فرمود: «روزى، نمازش او را باز مى‏دارد». ^۱

۱۱۹.مسند ابن حنبل - به نقل از ابو هريره - : مردى نزد پيامبر آمد و گفت: همانا فلانى در شب ، نماز مى‏خواند و صبح، دزدى مى‏كند. فرمود: «آنچه مى‏گويد (نمازش)، به زودى او را باز خواهد داشت».

۱۲۰.امام صادق عليه السلام : هر كس دوست دارد بداند آيا نمازش پذيرفته شده است يا نه، بنگرد آيا نمازش، او را از كار زشت و ناپسند باز داشته است يا نه؟ هر اندازه كه او را باز داشته، از او پذيرفته شده است.

۱۲۱.امام صادق عليه السلام : نماز، باز دارنده‏اى الهى است؛ زيرا نمازگزار را تا آن گاه كه در نماز است ، از گناهان باز مى‏دارد. خداى عزيز و جليل مى‏فرمايد: (همانا نماز از كار زشت وناپسند باز مى‏دارد).

۱۲۲.امام صادق عليه السلام : بدان كه نماز ، بازدارنده‏اى براى خدا در زمين است. هر كس دوست دارد بداند كه چه اندازه از نمازش سود برده، بنگرد. اگر نمازش او را از كارهاى زشت و ناپسند باز داشته، به همان اندازه كه او را باز داشته، از نمازش بهره برده است.

۱۱۷.تفسير ابن كثير عن عمران بن حَصين : سُئِلَ النَّبِيُّ صلى اللَّه عليه وآله عَنِ قَولِ اللَّهِ : (إِنَّ الصَّلَوةَ تَنْهَى‏ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنكَرِ) ، قالَ : مَن لَم تَنهَهُ صَلاتُهُ عَنِ الفَحشاءِ وَالمُنكَرِ فَلا صَلاةَ لَهُ. ^۱

۱۱۸.مجمع البيان عن أنس : إنَّ فَتىً مِنَ الأَنصارِ كانَ يُصَلِّي الصَّلاةَ مَعَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله ويَرتَكِبُ الفَواحِشَ ، فَوُصِفَ ذلِكَ لِرَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله فَقالَ : إنَّ صَلاتَهُ تَنهاهُ يَوماً . ^۲

۱۱۹.مسند ابن حنبل عن أبي هُريرة : جاءَ رَجُلٌ إلَى النَّبِيِّ صلى اللَّه عليه وآله فَقالَ : إنَّ فُلاناً يُصَلّي بِاللَّيلِ فَإِذا أصبَحَ سَرَقَ ، قالَ : إنَّهُ سَينَهاهُ ما يَقولُ . ^۳

۱۲۰.الإمام الصادق عليه السلام : مَن أحَبَّ أن يَعلَمَ أقُبِلَت صَلاتُهُ أم لَم تُقبَل ، فَليَنظُر هَل مَنَعَتهُ صَلاتُهُ عَنِ الفَحشاءِ وَالمُنكَرِ؟ فَبِقَدرِ ما مَنَعَتهُ قُبِلَت مِنهُ . ^۴

۱۲۱.عنه عليه السلام : الصَّلاةُ حُجزَةُ اللَّهِ ؛ وذلِكَ أنَّها تَحجُزُ المُصَّلِيَ عَنِ المَعاصي مادامَ في صَلاتِهِ ، قالَ اللَّهُ عزّ وجلّ : (إِنَّ الصَّلَوةَ تَنْهَى‏ عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنكَرِ) . ^۵

۱۲۲.عنه عليه السلام : اِعلَم أنَّ الصَّلاةَ حُجزَةُ اللَّهِ فِي الأَرضِ ، فَمَن أحَبَّ أن يَعلَمَ ما أدرَكَ مِن نَفعِ صَلاتِهِ فَليَنظُر ؛ فَإِن كانَت صَلاتُهُ حَجَزَتهُ عَنِ الفَواحِشِ وَالمُنكَرِ ، فَإِنّما أدرَكَ مِن نَفعِها بِقَدرِ مَا احتَجَزَ . ^۶