۱۵ / ۱۵
نماز جعفر بن ابى طالب (طيّار)
۱۱۳۰.الكافى - به نقل از امام صادق عليه السلام - : «پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به جعفر [بن ابى طالب] فرمود : «اى جعفر ! آيا به تو چيزى نبخشم ؟ آيا به تو چيزى ندهم ؟ آيا به تو هديهاى ندهم ؟»
جعفر به ايشان گفت : چرا ، اى پيامبر خدا!
مردم گمان بردند كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به جعفر ، زر و يا سيمى مىبخشد . از اين رو سر بر كشيدند .
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله به جعفر فرمود : «من به تو چيزى مىدهم كه اگر آن را هر روز انجام دهى ، برايت از دنيا و همه آنچه در آن است ، بهتر است و اگر يك روز در ميان انجام دهى ، گناهانِ ميان آن دو روز برايت بخشيده مىشوند ، يا اگر هر هفته و يا هر ماه و يا هر سال يك بار انجام دهى ، گناهان فاصله ميان روزهاى آن مدّت برايت بخشيده مىشوند ، چهار ركعت نماز مىگزارى و پس از پايان يافتن قرائت ، پانزده بار «سبحان اللَّه و الحمد للَّه و لا إله إلّا اللَّه و اللَّه أكبر» مىگويى . زمانى كه به ركوع رفتى ، ده بار و با سر برداشتن از ركوع ، ده بار ، و زمانى كه به سجده رفتى ، ده بار ، و با سر برداشتن از سجده و ميان دو سجده ، ده بار ، و در سجده دوم ، ده بار و پس از سجده دوم و پيش از برخاستن هم ده بار ، اين را مىگويى ، كه جمعاً مىشود هفتاد و پنج تسبيح در هر ركعت و جمع همه تسبيحها در چهار ركعت ، سيصد بار مىشود، و [اين ، روى هم] ، هزار و دويست تسبيح و تهليل و تكبير و تحميد مىشود . اگر خواستى آن را در روز مىخوانى و اگر خواستى ، در شب مىخوانى» .