۱۱۲۹.مهج الدعوات - به نقل از حسين بن محمّد بزوفرى - : از سوى ناحيه مقدّسه آمده كه : هر كس درخواستى از خدا دارد، شب جمعه، پس از نيمه شب غسل كند و به نمازگاهش بيايد و دو ركعت نماز بخواند و در ركعت اوّل، سوره حمد را بخواند و چون به (اياك نعبد و اياك نستعين) رسيد، صد مرتبه آن را تكرار كند و سپس بقيّه سوره را تا پايان بخواند و سوره توحيد را نيز يك مرتبه بخواند و به ركوع و سجود برود و ذكر تسبيح هر يك [از ركوع و سجود] را هفت مرتبه بگويد و ركعت دوم را نيز به همين گونه بخواند و اين دعا را بخواند ، كه خداى متعال ، حاجت او را ، هر چه باشد ، بى ترديد روا مىكند، مگر آن كه درخواست قطع رحم داشته باشد .
دعا اين است: «خدايا ! اگر اطاعتت كردم، ستايش و سپاس ، از آنِ توست و اگر تو را نافرمانى كردم، دليل و حجّت ، از آنِ توست . آسودگى ، از تو و گشايش ، از توست . تسبيح مىگويم آن كس را كه نعمت داد و خود قدر نهاد . تسبيح مىگويم آن كه قدرت يافت و بخشيد.
خدايا ! اگر تو را نافرمانى كردهام، در محبوبترينِ چيزها نزد تو، يعنى ايمان به تو، فرمانت را بردهام، بى آن كه فرزندى برايت بگيرم و يا شريكى برايت قرار دهم و اين هم منّت تو بر من است ، نه منّت من بر تو.
اى خداى من ! تو را نافرمانى كردم ، نه از سرِ انكار و مخالفت و يا بيرون رفتن از بندگى و عبوديت و يا نپذيرفتن ربوبيّت تو؛ بلكه هوسم را پيروى كردم و شيطان مرا لغزاند؛ ولى حجّت تو بر من تمام است و آن را به من بيان نمودهاى. اگر عذابم كنى، به خاطر گناهانم است و ستمكار نيستى و اگر مرا بيامرزى و بر من رحم كنى، تو بخشنده و كريمى، اى كريم ! اى كريم !...» بگويد تا نفسش بريده شود .
سپس بگويد: «اى كه از هر چيز ، ايمنى و هر چيزى از تو در هراس و بر حذر است ! به ايمنىات از هر چيز و هراس هر چيز ، از تو مىخواهم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و براى خودم، خانوادهام، فرزندانم و ديگر نعمتهايى كه به من دادهاى، امانم دهى تا آن جا كه هرگز از كسى نترسم و از هيچ چيزى نهراسم ، كه تو بر هر كارى توانايى، و خداوند ، ما را كافى است و او بهترين وكيل است .
اى كفايت كننده ابراهيم از نمرود ! اى كفايت كننده موسى از فرعون ! از تو مىخواهم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و مرا از شرّ فلانى پسر فلانى آسوده كنى» كه اگر خداى متعال بخواهد ، او را از شرّ كسى كه از او بيم دارد، آسوده مىكند.
سپس به سجده رود و حاجتش را بخواهد و به پيشگاه خداى متعال ، گريه و زارى كند ، كه هيچ مرد و زنِ باايمانى اين نماز را نخواند ، و خالصانه اين دعا را نكرد جز آن كه درهاى اجابت آسمان به رويش گشوده شد و در همان وقت و شب، جواب گرفت؛ هر حاجتى كه بود و اين از فضل خدا بر ما و بر مردم است.
