۱۰۶۹.امام باقر عليه السلام : هر بى توجّهى در نماز، چيزى از آن را به دور مى‏اندازد ؛ اما خداى متعال ، آن را با نافله‏ها تكميل مى‏كند.

۱۰۷۰.امام باقر عليه السلام : از نماز انسان ، نيم يا يك سوم و يك چهارم و يك پنجم بالا مى‏رود و جز آنچه را با دل و جان به آن توجّه دارد، بالا نمى‏رود و به نافله‏ها فرمان داده شده تا همين كاستى‏هاى نماز واجب را جبران و كامل كنند.

۱۰۷۱.علل الشرائع - به نقل از عبد اللَّه بن سنان - : گفتم: چرا پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله نماز نيم‏روز را هشت ركعت پيش از ظهر و هشت ركعت پيش از عصر قرار داد؟ و به چه علّت ، به وضوى نماز مغرب زياد ترغيب كرد؟ و به چه علّت ، چهار ركعت نماز پس از مغرب را لازم كرد؟ و به چه علّت ، نماز شب در پايان شب خوانده مى‏شود و نه در آغاز آن؟
امام [صادق عليه السلام‏] فرمود: «براى استوار كردن نمازهاى فريضه؛ زيرا مردم اگر تنها چهار ركعت نماز ظهر به گردنشان بود، آن را سبك مى‏گرفتند ، تا آن جا كه وقت [فضيلت‏] نماز را از دست مى‏دادند؛ امّا چون افزون بر فريضه ظهر هم وظيفه‏اى دارند، به دليل همين فراوانى، به آن شتاب مى‏ورزند.
همين دليل براى نافله‏هاى پيش از عصر نيز جارى است؛ زيرا مردم مى‏گويند: اگر سستى كنيم و به تأخير اندازيم و سپس بخواهيم نماز نيم‏روز را بخوانيم، وقت [فضيلت‏] را از دست مى‏دهيم. همين گونه در باره وضوى نماز مغرب مى‏گويند: اگر دير وضو بگيريم، وقت [فضيلت ]نماز از دست مى‏رود . پس با شتاب بر مى‏خيزند، و نيز چهار ركعت نماز پس از مغرب و همين گونه ، [چند ركعت‏] نماز در پايان شب براى شتاب كردن به نماز صبح است. به اين علّت‏ها، اين نافله‏ها بدين گونه واجب شده‏اند» .

۱۰۷۲.امام كاظم عليه السلام : خداوند - تبارك و تعالى - نماز فريضه را با نماز نافله كامل كرده است.

ر . ك : ص ۵۸۳ (كسانى كه بخشى از نمازشان قبول مى‏شود) و ج ۱ / ح ۲۰ .

۱۰۶۹.الإمام الباقر عليه السلام : كُلُّ سَهوٍ فِي الصَّلاةِ ، يُطرَحُ مِنها، غَيرَ أنَّ اللَّهَ تَعالى‏ يُتِمُّ بِالنَّوافِلِ . ^۱

۱۰۷۰.عنه عليه السلام : إنَّ العَبدَ لَيُرفَعُ لَهُ مِن صَلاتِهِ نِصفُها أو ثُلُثُها أو رُبُعُها أو خُمُسُها، فَما يُرفَعُ له إلّا ما أقبَلَ عَلَيهِ بِقَلبِهِ ، وإنَّما اُمِرنا بِالنّافِلَةِ لِيُتَمَّ لَهُم بِها ما نَقَصوا مِنَ الفَريضَةِ. ^۲

۱۰۷۱.علل الشرائع عن عبد اللَّه بن سِنان عن الإمام الصادق عليه السلام، قالَ : قُلتُ : لِأَيِّ عِلَّةٍ أوجَبَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله صَلاةَ الزَّوالِ ثَمانٍ قَبلَ الظُّهرِ وثَمانٍ قَبلَ العَصرِ؟ ولِأَيِّ عِلَّةٍ رَغَّبَ في وُضوءِ المَغرِبِ كُلَّ الرَّغبَةِ؟ ولِأَيِّ عِلَّةٍ أوجَبَ الأَربَعَ رَكعَاتٍ مِن بَعدِ المَغرِبِ؟ ولِأَيِّ عِلَّةٍ كانَ يُصَلّي صَلاةَ اللَّيلِ في آخِرِ اللَّيلِ ولا يُصَلّي في أوَّلِ اللَّيلِ؟
قالَ : لِتَأكيدِ الفَرائِضِ؛ لِأَنَّ النّاسَ لَو لَم تَكُن صَلاتُهُم إلّا أربَعُ رَكَعاتِ الظُّهرِ ، لَكانوا مُستَخِفّينَ بِها حَتّى‏ كادَ يَفوتُهُمُ الوَقتُ ، فَلَمّا كانَ شَيئاً غَيرَ الفَريضَةِ أسرَعوا إلى‏ ذلِكَ لِكَثرَتِهِ ، وكَذلِكَ الَّتي مِن قَبلِ العَصرِ لِيُسرِعوا إلى‏ ذلِكَ لِكَثرَتِهِ ، وذلِكَ لِأَنَّهُم يَقولونَ : إن سَوَّفنا ونُريدُ أن نُصَلِّيَ الزَّوالَ يَفوتُنَا الوَقتُ ، وكَذلِكَ الوُضوءُ فِي المَغرِبِ ، يَقولونُ : حَتّى‏ نَتَوَضَّأَ يَفوتُنَا الوَقتُ فَيُسرِعوا إلَى القِيامِ ، وكَذلِكَ الأَربَعُ رَكَعاتٍ الَّتي مِن بَعدِ المَغرِبِ، وكَذلِكَ صَلاةُ اللَّيلِ في آخِرِ اللَّيلِ ، لِيُسرِعُوا القِيامَ إلى‏ صَلاةِ الفَجرِ ، فَلِتِلكَ العِلَّةِ وَجَبَ هذا هكَذا. ^۳

۱۰۷۲.الإمام الكاظم عليه السلام : إنَّ اللَّهَ تَبارَكَ وتَعالى‏ أتَمَّ صَلاةَ الفَريضَةِ بِصَلاةِ النّافِلَةِ . ^۴

راجع : ص ۵۸۲ (من يقبل بعض صلاته) و ج ۱ / ح ۲۰ .