۱۰۵۷.دعائم الإسلام : نزد ايشان (امام باقر عليه السلام) سخن از مردى به ميان آمد و گفته شد: پرده‏درى كرده، مرتكب محرّمات گشته، واجبات را سبك شمرده و حتّى نماز واجب را ترك كرده است.
امام عليه السلام كه تكيه داده بود، راست نشست و فرمود: «سبحان اللَّه ! نماز واجب را ترك كرده است؟ همانا ترك نماز واجب، نزد خداوند، بزرگ و گران است» .

۱۰۵۸.امام صادق عليه السلام : هر كس نماز عصر را ، نه از سر فراموشى، رها كند تا فوت شود، خداوند ، خانواده و دارايى‏اش را روز قيامت از او مى‏گيرد.

۱۰۵۹.امام صادق عليه السلام : خداوند به سبب شيعيان نمازگزار ما ، [عذاب را ]از شيعيان نمازنخوان ما دور مى‏كند و اگر همه نماز نمى‏خواندند، هلاك مى‏شدند، و خداوند به سبب شيعيان زكات دهنده ما، [عذاب را] از كسانى كه زكات نمى‏دهند، دور مى‏كند و اگر همه زكات نمى‏دادند، هلاك مى‏شدند.

۱۰۵۷.دعائم الإسلام : عن أبي جعفر صلوات اللَّه عليه أنَّ رَجُلاً ذَكَرَ لَهُ رَجُلاً قال : اِنهَتَكَ سِترُهُ ، وَارتَكَبَ المَحارِمَ ، وَاستَخَفَّ بِالفَرائِضِ حَتّى‏ إنَّهُ تَرَكَ الصَّلاةَ المَكتوبَةَ ! وكانَ مُتَّكِئاً فَاستَوى‏ جالِساً وقالَ : سُبحانَ اللَّهِ! تَرَكَ الصَّلاةَ المَكتوبَةَ؟! إنَّ تَركَ الصَّلاةِ المَكتوبَةِ عِندَ اللَّهِ عَظيمٌ . ^۱

۱۰۵۸.الإمام الصادق عليه السلام : مَن تَرَكَ صَلاةَ العَصرِ غَيرَ ناسٍ لَها حَتّى‏ تَفوتَهُ ، وَتَرَهُ ^۲ اللَّهُ أهلَهُ ومالَهُ يَومَ القِيامَةِ . ^۳

۱۰۵۹.عنه عليه السلام : إنَّ اللَّهَ لَيَدفَعُ بِمَن يُصَلّي مِن شيعَتِنا عَمَّن لا يُصَلّي مِن شيعَتِنا، ولَو أجمَعوا عَلى‏ تَركِ الصَّلاةِ لَهَلَكوا . وإنَّ اللَّهَ لَيَدفَعُ بِمَن يُزَكّي مِن شيعَتِنا عَمَّن لا يُزَكّي، ولَو أجمَعوا عَلى‏ تَركِ الزَّكاةِ لَهَلَكوا . ^۴