۱۰۵۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هر كس نمازى را عمداً ترك كند، نامش را بر سر در دوزخ جزو وارد شوندگان به آن، مى‏نويسند.

۱۰۵۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : خداى متعال در برخى از كتاب‏هايش فرموده است: «من بى گمان ، خداوندم و جز من معبودى نيست . من صاحب بَكّه ^۱ (خُردكننده جبّاران) ، بيچاره كننده زناكاران و لخت گذارنده ترك كنندگان نماز هستم».

۱۰۵۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : خوك مى‏گويد: سپاس ، خدا را كه مرا خوك آفريد و كافر نيافريد و كافر مى‏گويد: سپاس ، خدا را كه مرا كافر آفريد و منافق نيافريد و منافق مى‏گويد: سپاس ، خدا را كه مرا منافق آفريد و تارك نماز نيافريد.

۱۰۵۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : هر كس ترك كننده نماز را با لقمه‏اى يا پوشاكى [در ترك نمازش ]يارى رساند، گويى هفتاد پيامبر را كشته است كه اوّلين آنها آدم و آخرين آنها محمّد است .

۱۰۵۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : شبى كه مرا به آسمان بردند، رفتم تا به گروه‏هايى رسيدم كه سرهايشان را به صخره مى‏كوبيدند. گفتم: اى جبرئيل ! اينها كيان اند؟ گفت: اينها كسانى اند كه براى نماز عشا خواب مى‏ماندند.

۱۰۵۲.عنه صلى اللَّه عليه وآله : مَن تَرَكَ صَلاةً ^۱ مُتَعَمِّداً كُتِبَ اسمُهُ عَلى‏ بابِ النّارِ فيمَن يَدخُلُها . ^۲

۱۰۵۳.عنه صلى اللَّه عليه وآله : يَقولُ اللَّهُ تَعالى‏ في بَعضِ كُتُبِهِ : إنّي أنَا اللَّهُ لا إلهَ إلّا أنَا ذو بَكَّةَ ^۳ ، مُفقِرُ الزّناةِ ، وتارِكُ تارِكِي الصَّلاةِ عُراةً . ^۴

۱۰۵۴.عنه صلى اللَّه عليه وآله : يَقولُ الخِنزيرُ : الحَمدُ للَّهِ‏ِ الَّذي خَلَقَني خِنزيراً ولَم يَخلُقني كافِراً، ويَقولُ الكافِرُ : الحَمدُ للَّهِ‏ِ الَّذي خَلَقَني كافِراً ولَم يَجعَلني مُنافقاً، وَالمُنافِقُ يَقولُ : الحَمدُ للَّهِ‏ِ الَّذي خَلَقَني مُنافِقاً ولَم يَخلُقني تارِكَ الصَّلاةِ . ^۵

۱۰۵۵.عنه صلى اللَّه عليه وآله : مَن أعانَ تارِكَ الصَّلاةِ بِلُقمَةٍ أو كِسوَةٍ ، فَكَأَنَّما قَتَلَ سَبعينَ نَبِيّاً ؛ أوَّلُهُم آدَمُ وآخِرُهُم مُحَمَّدٌ . ^۶

۱۰۵۶.عنه صلى اللَّه عليه وآله : لَمّا اُسرِيَ بي إلَى السَّماءِ مَضَيتُ فَإِذا أنَا بِأَقوامٍ تُرضَخُ رُؤوسُهُم بِالصَّخرِ ، فَقُلتُ : مَن هؤُلاءِ يا جَبرَئيلُ؟ فَقالَ : هؤُلاءِ الَّذين يَنامونَ عَن صَلاةِ العِشاءِ . ^۷