۱۰۰۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : نمازتان را تباه مكنيد ، كه هر كس نمازش را تباه كند، با قارون و هامان محشور مى‏شود و سزاوار است كه خداوند ، او را همراه با منافقان وارد آتش كند. پس واى بر كسى كه بر نمازش و انجام سنّت پيامبرش مواظبت نورزيده است !

۱۰۰۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : از نشانه‏هاى نزديكى قيامت، تباه كردن نمازهاست.

۱۰۰۶.امام على عليه السلام : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله فرمود: «نماز به چهار بخش ، نوشته مى‏شود: پاره‏اى براى نيكو وضو گرفتن است، پاره‏اى براى ركوع، پاره‏اى براى سجود ، و پاره‏اى براى خشوع» .
گفته شد: اى پيامبر خدا ! خشوع چيست؟
فرمود: «فروتنى در نماز و اين كه بنده با همه دل به خداى عزّ وجلّ رو كند. پس هنگامى كه ركوع و سجودش را تمام آورد و ديگر بخش‏ها را هم كامل كرد، نماز با نورى درخشنده به سوى آسمان اوج مى‏گيرد، درهاى آسمان براى آن گشوده مى‏شوند و [خطاب به نمازگزار ]مى‏گويد: "مرا حفظ كردى . خدا تو را حفظ كند!" و فرشتگان مى‏گويند: "خدا بر صاحب اين نماز درود فرستد!" و هنگامى كه بخش‏هاى نماز را تمام نياورد، نماز تاريك بالا مى‏رود و درهاى آسمان بر روى آن بسته مى‏شود و [خطاب به نمازگزار] مى‏گويد: "مرا تباه كردى . خدا تو را تباه گرداند!" و نماز را به صورتش مى‏كوبند».

۱۰۰۷.المحاسن - به نقل از ابو سلام عبدى - : بر امام صادق عليه السلام وارد شدم و به او گفتم: چه مى‏گويى در باره فردى كه نماز را عمداً به تأخير مى‏اندازد؟
به من فرمود: «اين شخص روز قيامت، جدا از خانواده و دارايى‏اش مى‏آيد» .
گفتم: فدايت شوم! حتّى اگر از بهشتيان باشد؟
فرمود: «آرى» .
گفتم: منزلتش در حالت جدايى از خانواده و دارايى‏اش ، چگونه است؟
فرمود: «مهمان بهشتيان است . در آن جا منزلى ندارد» .

۱۰۰۴.عنه صلى اللَّه عليه وآله : لا تُضَيِّعوا صَلاتَكُم ، فَإِنَّ مَن ضَيَّعَ صَلاتَهُ حُشِرَ مَعَ قارونَ وهامانَ ، وكانَ حَقًّا عَلَى اللَّهِ أن يُدخِلَهُ النّارَ مَعَ المُنافِقينَ ، فَالوَيلُ لِمَن لَم يُحافِظ عَلى‏ صَلاتِهِ وأداءِ سُنَّةِ نَبيِّهِ . ^۱

۱۰۰۵.عنه صلى اللَّه عليه وآله : إنَّ مِن أشراطِ القِيامَةِ إضاعَةَ الصَّلَواتِ . ^۲

۱۰۰۶.الإمام عليّ عليه السلام : قالَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله : «تُكتَبُ الصَّلاةُ عَلى‏ أربَعَةِ أسهُمٍ : سَهمٌ مِنها إسباغُ الوُضوءِ ، وسَهمٌ مِنهَا الرُّكوعُ ، وسَهمٌ مِنهَا السُّجودُ ، وسَهمٌ مِنهَا الخُشوعُ» . قيلَ : يا رَسولَ اللَّهِ ، ومَا الخُشوعُ ؟ قالَ : «التَّواضُعُ فِي الصَّلاةِ ، وأن يُقبِلَ العَبدُ بِقَلبِهِ كُلِّهِ عَلى‏ رَبِّهِ عزّ وجلّ ، فَإِذا هُوَ أتَمَّ رُكوعَها وسُجودَها وأتَمَّ سِهامَها صَعِدَت إلَى السَّماءِ لَها نورٌ يَتَلَألأُ ، وفُتِحَت لَها أبوابُ السَّماءِ تَقولُ : حافَظتَ عَلَيَّ حَفِظَكَ اللَّهُ ، وتَقولُ المَلائِكَةُ : صَلَّى اللَّهُ عَلى صاحِبِ هذِهِ الصَّلاةِ . وإذا لَم يُتِمَّ سِهامَها صَعِدَت ولَها ظُلمَةٌ ، وغُلِّقَ أبوابُ السَّماءِ دونَها وتَقولُ : ضَيَّعتَني ضَيَّعَكَ اللَّهُ ، وضُرِبَ بِها وَجهُهُ» . ^۳

۱۰۰۷.المحاسن عن أبي سلام العبديّ : دَخَلتُ عَلى‏ أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام فَقُلتُ لَهُ : ما تَقولُ في رَجُلٍ يُؤَخِّرُ الصَلاةَ مُتَعَمِّداً؟ قالَ لي : يَأتي هذا يَومَ القِيامَةِ مَوتوراً أهلَهُ ومالَهُ .
قالَ : فَقُلتُ : جُعِلتُ فِداكَ ، وإن كانَ مِن أهلِ الجَنَّةِ؟! قالَ : نَعَم .
قُلتُ : فَما مَنزِلَتُهُ فِي الجَنَّةِ مَوتوراً أهلَهُ ومالَهُ ؟ قالَ : يَتَضَيَّفُ أهلَها لَيسَ لَهُ فيها مَنزِلٌ . ^۴