۹۹۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : بيشترين چيزى كه بر امّتم از آن ترسانم، پس و پيش كردن نماز از وقت آن است.

۹۹۵.كتاب من لا يحضره الفقيه : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله داخل مسجد شد و گروهى از اصحابش هم در آن بودند. فرمود: «مى‏دانيد پروردگارتان به شما چه گفت؟».
گفتند: خدا و پيامبرش داناترند.
فرمود: «پروردگارتان مى‏گويد: هر كس اين نمازهاى پنجگانه واجب را در وقتش بخواند و بر آنها مواظبت ورزد، مرا در روز قيامت مى‏بيند و عهدى پيش من دارد كه به خاطرش، او را به بهشت مى‏برم، و هر كس آنها را در وقتشان نخوانده و بر آنها مواظبت نورزيده باشد، سرانجامش با من است. اگر خواستم ، عذابش مى‏كنم و اگر خواستم ، او را مى‏آمرزم» .

۹۹۶.السنن الكبرى - به نقل از عبد الرحمان بن عبد اللَّه بن مسعود ، از پدرش - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله فرمود : «پس از من، فرمان‏روايانى مى‏آيند كه نماز را از وقتش به تأخير مى‏اندازند و بدعت مى‏نهند» .
گفت[م‏] : اگر آنان را درك كردم ، چه كنم؟
فرمود: «ابن امّ عبد ! از من مى‏پرسى چه كنى؟! كسى كه خدا را نافرمانى كند، اطاعتى ندارد».

۹۹۴.عنه صلى اللَّه عليه وآله : إنَّ أخوَفَ ما أخافُ عَلى‏ اُمَّتي تَأخيرُهُمُ الصَّلاةَ عَن وَقتِها، وتَعجيلُهُمُ الصَّلاةَ عَن وَقتِها. ^۱

۹۹۵.كتاب من لا يحضره الفقيه : دَخَلَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه وآله المَسجِدَ وفيهِ ناسٌ مِن أصحابِهِ ، فَقالَ : تَدرون ما قالَ رَبُّكُم؟ قالوا : اللَّهُ ورَسولُهُ أعلَمُ .
قالَ : إنَّ رَبَّكُم يَقولُ : إنَّ هذِهِ الصَّلَواتِ الخَمسَ المَفروضاتِ مَن صَلّاهُنَّ لِوَقتِهِنَّ وحافَظَ عَلَيهِنَّ لَقِيَني يَومَ القِيامَةِ ولَهُ عِندي عَهدٌ اُدخِلُهُ بِهِ الجَنَّةَ ، ومَن لَم يُصَلِّهِنَّ لِوَقتِهِنَّ ولَم يُحافِظ عَلَيهِنَّ فَذاكَ إلَيَّ ؛ إن شِئتُ عَذَّبتُهُ وإن شِئتُ غَفَرتُ لَهُ . ^۲

۹۹۶.السنن الكبرى عن عبدالرحمنِ بن عبدِاللَّه بن مسعود عن أبيه عن رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : سَتَكونُ بَعدي اُمَراءُ يُؤَخِّرونَ الصَّلاةَ عَن مَواقيتِها ، ويُحدِثونَ البِدعَةَ .
فَقالَ ابنُ مَسعودٍ : وكَيفَ أصنَعُ إن أدرَكتُهُم؟
قالَ : تَسأَلُنِي ابنَ اُمِّ عَبدٍ كَيفَ تَصنَعُ؟! لا طاعَةَ لِمَن عَصَى اللَّهَ . ^۳