۹۸۹.امام على عليه السلام : هيچ عملى نزد خداوند، محبوب‏تر از نماز نيست. پس هيچ كار دنيايى، شما را در وقت نماز ، به خود مشغول ندارد ؛ چرا كه خداوند ، گروه‏هايى را سرزنش كرد و فرمود: (آنان كه از نمازشان غافل اند) ، يعنى آنان غافل بوده‏اند و به وقت نمازها بى‏اعتنايى مى‏كردند.

۹۹۰.امام باقر عليه السلام - در باره سخن خداوند عزّ وجلّ : (و آنان كه بر نمازهايشان مواظبت مى‏كنند) - : مقصود ، همين نماز واجب است . هر كس آن را در وقتش بخواند و حقّش را بداند و كارى را بر آن مقدّم ندارد، خداوند ، بى‏گناهى‏اش را مى‏نويسد و عذابش نمى‏كند و هر كس آن را در غير وقتش بخواند و كارهاى ديگر را بر آن مقدّم كند، فرجامش با خداست . اگر خواست ، او را مى‏آمرزد و اگر خواست ، او را عذاب مى‏كند.

۹۹۱.امام صادق عليه السلام - در باره آيه (آنان كه از نمازشان غافل اند) - : منظور ، به تأخير انداختن نماز از اوّل وقتش، بدون عذر است.

۹۹۲.مجمع البيان - به نقل از يونس بن عمّار - : از امام صادق عليه السلام پرسيدم : آيا آيه (آنان كه از نمازشان غافل اند) ناظر به وسوسه شيطان است؟
فرمود: «نه ؛ همه به اين مصيبت گرفتارند؛ بلكه منظور ، اين است كه غافل شود و نماز اوّل وقت را از دست بدهد» .

۹۹۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله : اى على ! سه چيز را به تأخير مينداز: نماز ، هنگامى كه وقتش مى‏رسد ؛ جنازه ، هنگامى كه براى تشييع آماده مى‏شود؛ و زن بى‏شوهر، هنگامى كه همسرى هم‏شأن مى‏يابد.

۹۸۹.الإمام عليّ عليه السلام : لَيسَ عَمَلٌ أحَبَّ إلَى اللَّهِ عزّ وجلّ مِنَ الصَّلاةِ ، فَلا يَشغَلَنَّكُم عَن أوقاتِها شَي‏ءٌ مِن اُمورِ الدُّنيا ، فَإِنَّ اللَّهَ عزّ وجلّ ذَمَّ أقوامًا فَقالَ : (الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ) يَعني أنَّهُم غافِلونَ استَهانوا بِأَوقاتِها . ^۱

۹۹۰.الإمام الباقر عليه السلام - في قَولِ اللَّهِ عزّ وجلّ : (وَ الَّذِينَ هُمْ عَلَى‏ صَلَوَ تِهِمْ يُحَافِظُونَ)^۲ - : هذِهِ الفَريضَةُ مَن صَلّاها لِوَقتِها، عارِفاً بِحَقِّها لا يُؤثِرُ عَلَيها غَيرَها، كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِها بَراءَةً لا يُعَذِّبُهُ ، ومَن صَلّاها لِغَيرِ وَقتِها مُؤثِراً عَلَيها غَيرَها، فَإِنَّ ذلِكَ إلَيهِ إن شاءَ غَفَرَ لَهُ وإن شاءَ عَذَّبَهُ . ^۳

۹۹۱.الإمام الصادق عليه السلام - في قَولِهِ تَعالى‏ : (الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ) - : تَأخيرُ الصَّلاةِ عَن أوَّلِ وَقتِها لِغَيرِ عُذرٍ . ^۴

۹۹۲.مجمع البيان عن يونس بن عمّار عن الإمام الصادق عليه السلام، قال : سَأَلتُهُ عَن قَولِهِ : (الَّذِينَ هُمْ عَن صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ)^۵ أهِيَ وَسوَسَةُ الشَّيطانِ؟ فَقالَ : لا ، كُلُّ أحَدٍ يُصيبُهُ هذا ، ولكِن أن يَغفُلَها ويَدَعَ أن يُصَلّي في أوَّلِ وَقتِها . ^۶

۹۹۳.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه وآله : ثَلاثَةٌ يا عَلِيُّ لا تُؤَخِّرهُنَّ : الصَّلاةُ إذا أتَت، وَالجَنازَةُ إذا حَضَرَت، وَالأَيِّمُ ^۷ إذا وَجَدَت كُفؤاً. ^۸