۹۸۴.عيون أخبار الرضا عليه السلام - به نقل از رجاء بن ابى الضحّاك - : امام رضا عليه السلام در سفر ، نمازهاى واجبش را دو ركعت دو ركعت مى‏خواند ، جز نماز مغرب را كه سه ركعت مى‏خواند و نافله آن را هم به جا مى‏آورد . نماز شب و شفع و وَتر و دو ركعت نافله فجر را در سفر و حضر ترك نمى‏كرد . ايشان هيچ يك نافله‏هاى روز را در سفر نمى‏خواند .

۹۸۵.عيون أخبار الرضا عليه السلام - به نقل از عبد السلام بن صالح هروى - : به در خانه‏اى كه امام رضا عليه السلام را در سرخس در آن زندانى كرده و به بند كشيده بودند، آمدم و از زندانبان اجازه ورود خواستم. او گفت: راهى به او ندارى.
گفتم: چرا؟
گفت: چون او گاه هزار ركعت نماز در يك شبانه‏روز مى‏خواند و تنها ساعتى در آغاز روز، پيش از زوال (نيم‏روز) و هنگام زرد شدن خورشيد (غروب) از نماز باز مى‏ايستد و در اين وقت‏ها نيز در جايگاه نمازش نشسته و با خدايش مناجات مى‏كند .

۹۸۴.عيون أخبار الرضا عليه السلام عن رجاء بن أبي الضّحّاك عن الإمام الرِّضا عليه السلام : أنَّهُ كانَ فِي السَّفَرِ يُصَلّي فَرائِضَهُ رَكعَتَينِ رَكعَتَينِ ، إلَّا المَغرِبَ فَإِنَّهُ كانَ يُصَلّيها ثَلاثاً ولا يَدَعُ نافِلَتَها ، ولا يَدَعُ صَلاةَ اللَّيلِ وَالشَّفعَ وَالوَترَ ورَكعَتَيِ الفَجرِ في سَفَرٍ ولا حَضَرٍ ، وكانَ لا يُصَلّي مِن نَوافِلِ النَّهارِ فِي السَّفَرِ شَيئاً . ^۱

۹۸۵.عيون أخبار الرضا عليه السلام عن عبد السلام بن صالح الهروي : جِئتُ إلى‏ بابِ الدّارِ الّتي حُبِسَ فيهَا الرِّضا عليه السلام بِسَرَخسَ ^۲ وقَد قُيِّدَ عليه السلام، فَاستَأذَنتُ عَلَيهِ السَّجّانَ ، فَقالَ : لا سَبيلَ لَكَ إلَيهِ ، قُلتُ : ولِمَ؟ قالَ : لِأَنَّهُ رُبَّما صَلّى‏ في يَومِهِ ولَيلَتِهِ ألفَ رَكعَةٍ ، وإنَّما يَنفَتِلُ مِن صَلاتِهِ ساعَةً في صَدرِ النَّهارِ وقَبلَ الزَّوالِ وعِندَ اصفِرارِ الشَّمسِ ، فَهُوَ في هذِهِ الأَوقاتِ قاعِدٌ في مُصَلّاهُ ويُناجي رَبَّهُ . ^۳